Wilde planten in Nederland en België
|
|
Wilde planten in Nederland en België | |
Amerikaanse kruidkers - Lepidium virginicum
Frysk: Amerikaansk kerskrûd
English: Virginia Peppergrass
Français: Passerage de Virginie
Deutsch: Virginische Kresse
Synoniemen: Virginische Kruid.kers
Familie: Brassicaceae (Kruisbloemenfamilie)
Naamgeving (Etymologie): Lepidium komt van het Griekse lepis (schub), hetgeen slaat op de kleine hauwtjes, die wel wat op schubben lijken. Virginicum betekent afkomstig uit Virginië in Noord-Amerika.
Een andere soort: Vergeten kruidkers (Lepidium neglectum) is nauw verwant, maar heeft kleinere
kroonbladen. Deze plant wordt hier zo nu en dan ook aangetroffen, maar houdt geen stand.
Vergeten Kruid.kers staat op open, zonnige en warme, droge en omgewerkte, ± voedselrijke en matig zure, zwak basische tot kalkhoudende, stikstofarme tot matig stikstofrijke zand- en leemgrond, verder ook op stenige plaatsen. De eenjarige plant groeit in bermen, ruigten en op puin, in akkers en op braakliggende grond, op stortplaatsen en bij molens. Verder tussen straatstenen, in plantsoenen en op parkeerplaatsen, op haven-, industrie en spoorwegterreinen en op andere ruderale plaatsen.
De onbestendige plant stamt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en is in West- en Midden-Europa ingeburgerd. Het taxon komt in Nederland her en der verspreid voor, is onbestendig en werd in het verleden vaker aangetroffen dan tegenwoordig het geval is. Ze staat wat kenmerken betreft tussen Amerikaanse en Dichtbladige steenkers in. Verkommerde exemplaren, waar de overige kenmerken niet of nauwelijks ontwikkeld zijn, kunnen naast de afwezigheid van een geur herkend worden aan de spitse, sikkelvormig naar boven gekromde
beharing van het bovenste stengeldeel.
René van Moorsel, 2015 - CC
BY-SA 3.0
|
|
|
Amerikaanse kruidkers - Lepidium virginicum
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur: Eenjarig.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen: Therofyt.
Hoofdbloei: Mei t/m augustus.
Afmeting: 15-60 cm.
|
|
|
|
|
|
Wortels
|
|
|
|
|
|
Stengels: Bij flink uitgegroeide planten heeft de stengel naar boven toe veel zijtakken. Op de stengel en de bloeiwijzetakken zie je slanke, meestal naar boven gebogen (sikkelvormig teruggekromde), aangedrukte, spitse haren.
|
|
|
|
|
|
Bladeren: De onderste bladen zijn liervormig, en vaak kroezig ingesneden (als een andijvieblad). De hoger geplaatste bladen zijn meestal lijn-lancetvormig en scherp gezaagdof getand. De bladrand met sikkelvormig teruggekromde, aangedrukte, spitse haren (borstelharen).
|
|
|
|
|
|
Bloemen: Tweeslachtig. De bloemen hebben witte, buiten de kelk uitstekende kroonbladen (de 1-1½ mm lange kroonbladen zijn dus langer dan de kelkbladen) en hoogstens vier meeldraden.
|
|
|
|
|
|
Vruchten: Een doosvrucht. De hauwtjes zijn rond (2½-4 mm breed) met een hartvormige top-insnijding. De zaden (1,5 bij 1,1 mm) zijn duidelijk gevleugeld. De buitenomtrek van de rand is doorschijnend. Het vruchtsteeltje is ongeveer twee keer zo lang als het hauwtje. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Tweezaadlobbig.
|
|
|
|
|
|
Biotoop
Bodem: Zonnige, open plaatsen op droge, matig voedselrijke tot voedselrijke, iets kalkhoudende en meestal stenige grond (ook op zand en leem).
Groeiplaatsen: Bermen (open plekken), omgewerkte grond, braakliggende grond, langs spoorwegen (steile spoordijken en spoorwegterreinen), ruderale plaatsen, industrieterreinen, haventerreinen, parkeerplaatsen, tussen straatstenen en in plantsoenen.
Verspreiding
Wereld: Amerikaanse kruidkers: Oorspronkelijk uit Noord-, Midden- en Zuid-Amerika. Ingeburgerd in Europa en Oost-Azië. Ook op een aantal plaatsen in Nieuw-Zeeland en Australië.
Vergeten Kruidkers: Europa
Amerikaanse kruidkers
Vergeten kruidkers
Nederland: Amerikaanse kruidkers: Zeldzaam ingeburgerd in stedelijke gebieden. Het meest in het rivierengebied, Midden-Limburg en Midden-Nederland. Elders zeer zeldzaam.
Vergeten kruiskruid: Niet ingeburgerd.
Amerikaanse kruidkers
Vergeten kruiskruid
Vlaanderen: Amerikaanse kruidkers: Vrij zeldzaam ingeburgerd, maar vrij algemeen in stedelijke gebieden.
Vergeten kruiskruid: Zeer zeldzaam. Niet ingeburgerd.
Wallonië: Amerikaanse kruidkers: Zeldzaam ingeburgerd.
Vergeten kruiskruid: Niet in Wallonië.
Amerikaanse kruidkers
Vergeten kruiskruid
Wetenswaardigheden
De zaden van de Amerikaanse kruidkers werden met graan of graszaad ingevoerd. Daardoor kwam zij vroeger vaak bij molens voor. De jonge bladeren kunnen gekookt of vers gegeten worden. De jonge hauwtjes kunnen als vervanging van peper worden gebruikt.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2001-2021 K.M. Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL
