Bleke zegge - Carex pallescens

Frysk: Bleke sigge

English: Pale Sedge

Français: Laîche pâle

Deutsch: Bleiche Segge

Synoniemen:

Familie: Cyperaceae (Cypergrassenfamilie)

Naamgeving (Etymologie): Zegge stamt uit het Indogermaanse woord seq (snijden). Carex is zeer waarschijnlijk afgeleid van het Latijnse ceiro (ik snij), een verwijzing naar de scherpe kanten van de bladeren. Pallescens betekent verblekend.

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur: Overblijvend.

Plantvorm: Kruid.

Winterknoppen: Hemikryptofyt.

Bloeimaanden: Mei en juni.

Afmeting: 20-70 cm.

AnRo0002 - CC0	Fornax - CC BY-SA 3.0
Udo Schmidt - CC BY-SA 2.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0

Wortels: Een zeer korte wortelstok zonder uitlopers.

herbariaunited.org	herbariaunited.org
herbariaunited.org	b02.deliver.odai.yale.edu - CC0-1.0

Stengels: De stengel is scherp driekantig. De onderste scheden zijn lichtbruin en vaak rood aangelopen. De plant vormt dichte pollen.

AnRo0002 - CC0	Franz Xaver - CC BY-SA 3.0
Fornax - CC BY-SA 3.0	Florent Beck  - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR

Bladeren: De 2-4 mm brede bladeren zijn behaard, vooral ook op de scheden.

Jacques Maréchal  - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0	Fornax - CC BY-SA 3.0

Bloemen: Eenslachtig. Eenhuizig. De korte bloeiwijze heeft bovenaan een mannelijke aar en daaronder twee of drie compacte vrouwelijke aren (deze aren zijn meestal minder dan 2 cm lang). De vrouwelijke aren hebben drie stempels. Het onderste schutblad steekt vaak boven de bloeiwijze uit. Aan de voet is het vaak dwars gerimpeld. De stelen van de vrouwelijke aren steken buiten de korte scheden van de schutbladen uit en buigen later vaak iets over.

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0	AnRo0002 - CC0
Jacques Maréchal - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR	Paul Fabre - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR

Vruchten: Een eenzadige dopvrucht of nootje. De urntjes zijn 2½-3 mm lang en glanzig lichtgroen. Later worden ze iets bruin en rood gestippeld. Ze zijn driekantig-omgekeerd-eivormig, kaal en hebben een afgeronde, bijna niet gesnavelde top. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Eenzaadlobbig.

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0	Mathilde Duverger - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR
A.Poirel - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR	Digitale zadenatlas

Biotoop

Bodem: Zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op matig vochtige tot vrij natte, matig voedselarme, niet bemeste tot matig voedselrijke, zure tot zwak zure, kalkarme, humeuze, minerale grond (leem, lemig zand, laagveen, potklei of schelpkalk).

Groeiplaatsen: Heischraal grasland (hooiland), houtwallen, lichtrijke loofbossen, langs bospaden, kapvlakten, bermen en hellingveentjes.

Verspreiding

Wereld: Midden- en West-Azië en in Europa, behalve in de meest zuidelijke delen. In Noord-Amerika groeit een andere ondersoort.

Nederland: Vrij zeldzaam in Zuid-Limburg en in het oosten van het land. Elders zeer zeldzaam.

Vlaanderen: Vrij zeldzaam. Het meest in de Leemstreek.
Wallonië: Vrij algemeen.

Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Flora Batava, deel 15, Jan Kops en F.W. van Eeden (1877)	Deutschlands Flora in Abbildungen, Jacob Sturm und Johann Georg Sturm
Flora Danica, Georg Christian Oeder e.a. (1761-1888)	Bilder ur Nordens Flora, deel 2, Carl Axel Magnus Lindman (1922-1926)
Das Pflanzenreich, deel 20, H.G.A. Engler (1900-1968)	Beschreibung und Abbildung der theils bekannten, theils noch nicht beschriebenen Arten von Riedgräsern, C. Schkuhr (1801)

2001-2021 K.M. Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL