|
Naamgeving (Etymologie): Tulipa komt van het Perzische Toliban (tulband), de bloem lijkt enigszins op een tulband. Sylvestris betekent in het bos groeiend.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten). Levensduur: Overblijvend. Plantvorm: Kruid. Winterknoppen: Geofyt. Bloeimaanden: April en mei.
Afmeting: 20-50 cm.
Wortels: Eivormige bollen van ongeveer 2 cm in doorsnee en met uitlopers (nieuwe bollen).
Stengels: Een rolronde, kale bloeistengel met meestal drie bladeren. De bloem staat aan het eind van de bloeistengel.
Bladeren: De verspreidstaande, vrij vlezige bladeren zijn breed lijnvormig, gootvormig verdiept en met een spitse top. Ze worden tot 30 cm lang. De buitenkant is donkergroen, de binnenkant is grijsgroen. Niet-bloeiende planten hebben één langgesteeld blad.
Bloemen: Tweeslachtig. De gele bloemen zijn toegespitst en 4-7 cm. Voor het opengaan knikken ze, maar later staan ze stervormig uitgespreid. De helmdraden zijn bovenaan plotseling toegespitst, met aan de voet lange haren. De buitenste drie meeldraden zijn korter dan
de binnenste drie. Bloemen met kleine stempels en een een driehokkig bovenstandig vruchtbeginsel.
Vruchten: Een doosvrucht met afgeplatte zaden. Ze liggen boven elkaar gestapeld in de droge doosvrucht.
Eenzaadlobbig.
Biotoop Bodem: Zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op vochtige, matig voedselrijke tot voedselrijke, vaak kalkhoudende, humeuze, grazige grond. Omspitten van de grond kan de bloei bevorderen (klei, zavel en stenige plaatsen).
Groeiplaatsen: Wijngaarden, kreupelhout, struwelen, bossen (loofbossen bij buitenplaatsen, kasteelparken en parkbossen), dijken, stadswallen, bermen, uiterwaarden, begraafplaatsen, oude pastorietuinen, grasland (grasvelden en andere grazige plaatsen), zeeduinen (binnenduinrand) en rotsachtige plaatsen.
Verspreiding Wereld: Oorspronkelijk uit Zuidoost-Europa (Italië en het noordwestelijke deel van de Balkan) en Noord-Afrika. Ingeburgerd in een groot deel van West- en Midden-Europa. Nu noordelijk tot in Zuid-Schotland, Zuid-Scandinaviëen het Baltische gebied.
gbif.org
Nederland: Plaatselijk
vrij algemeen in het noorden en westen van Fryslân. Zeer zeldzaam in Groningen, in het westen van het land, in het rivierengebied en aan de Hollandse en Zeeuwse binnenduinrand.
Rode lijst 2012. Kwetsbaar. Trend sinds 1950: matig afgenomen. Zeldzaam. Ingeburgerd in de 19de eeuw. 
Verspreidingsatlas.nl
Vlaanderen: Zeer zeldzaam.
Rode lijst. Criteria niet van toepassing. 
Wallonië: Zeer zeldzaam.
Rode lijst. Bedreigd. Beschermd. Toepassingen Cultuur: Bostulp behoort tot de stinsenplanten. Vaak bloeien er maar weinig planten.
Vermeerderen: Bolletjes.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
|
 
Flora Batava, deel 5, Jan Kops en Herman Christiaan van Hall (1828)
|
Deutschlands flora, deel 8, J. Sturm, J.W. Sturm (1810-1812)
|
Deutschlands Flora in Abbildungen, Jacob
Sturm und Johann Georg Sturm
|
Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé (1885-1905)
|
Botanischer Bilderatlas nach De Candolle's Natürlichem Pflanzensystem, Carl Hoffmann (1884) |
Flora Danica, Georg Christian Oeder e.a. (1761-1888) |
Bilder ur Nordens Flora, deel 2, Carl Axel Magnus Lindman (1922-1926)
|
Svensk botanik, deel 3, J.W. Palmstruch e.a. (1807) |
|
British phaenogamous botany, deel 1: W. Baxter (1834-1843)
|
English Botany, or Coloured Figures of British Plants, deel 9, J.E. Sowerby (1869)
|
Flora regni borussici, deel 9, A.G. Dietrich (1841) |
British entomology, deel 8, J. Curtis (1823-1840)
|
|
Hortus Eystettensis, deel 1, Bessler, Basilius (1620)
Tulipa praecox
|
Rariorum plantarum historia, deel 1, C. Clusius (1601)
Tulipa Apenninea en Tulipa Narbonensis
| 
Les Liliacées, deel 3, P.J. Redouté (1805-1816)
|
Curtis's Botanical Magazine, deel 30, S.T. Edwards (1809-1920)
|
|
Dictionnaire des sciences naturelles, Plates Botanique, deel 2 (1816-1830)
|
Flora Parisiensis, deel 3, P. Bulliard (1776-1781)
|
Atlas des plantes de France, deel 3, Amédée Masclef (1893)
|
|
|
