Wilde planten in Nederland en België
|
|
Wilde planten in Nederland en België |
Donderkruid - Inula conyzae
Frysk:
English: Ploughman's spikenard
Français: Inule conyze
Deutsch: Dürrwurz-Alant
Synoniemen: Inula conyza, Conyza aquarrosa
Familie: Asteraceae (Composietenfamilie)
Naamgeving (Etymologie): Inula is mogelijk afgeleid van het Griekse helen (korf), vanwege het ruime omwindsel om de hoofdjes, maar misschien is de naam ook een verbastering van Helenium, naar Helena van Troje. Inula zou echter ook kunnen zijn afgeleid van hinnulus (een jonge muilezel) en was goed voor zowel muilezels als mensen. Het werd door de eeuwen heen een belangrijk paardenmedicijn. Conyza betekent bedekt met as, waarschijnlijk door het grijze zaadpluis dat aan as doet denken.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur: Tweejarig of meerjarig, zelden overblijvend.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen: Hemikryptofyt.
Hoofdbloei: Juli, augustus, september en oktober.
Afmeting: 30-90 cm.
|
|
|
|
|
|
Wortels: Een dikke wortelstok.
|
|
|
|
|
|
Stengels: De sterk geurende, forse, vaak rood getinte stengels verhouten enigszins. Ze zijn alleen in de bovenste helft vertakt en dicht, iets viltig behaard.
|
|
|
|
|
|
Bladeren: De dofgroene bladeren zijn aan de onderkant dicht behaard, van boven veel minder. Ze hebben verdiept liggende nerven. De rozetbladen zijn langwerpig-spatelvormig en naar de voet geleidelijk versmald (tijdens de bloei zijn ze vaak al verdord). De stengelbladen zijn langwerpig-eirondmet een korte steel. De bovenste bladeren zijn zittend, maar niet stengelomvattend.
|
|
|
|
|
|
Bloemen: Polygaam. Een iets schermvormige bloeiwijze met veel hoofdjes. De 0,9-1,1 cm grote bloemhoofdjes zijn omgekeerd eivormig. De buisbloemen zijn eerst geel, later worden ze bruin. De buitenste drietandige bloemen zijn niet of zeer kort lintvormig verlengd. Het omwindsel staat af en is vaak rood aangelopen.
|
|
|
|
|
|
Vruchten: Een eenzadige dopvrucht of nootje. Tweezaadlobbig.
|
|
|
|
|
|
Biotoop
Bodem: Zonnige tot half beschaduwde, warme, min of meer open plaatsen op droge tot matig vochtige, voedselarme tot matig voedselrijke, kalkrijke grond. Vaak op hellende plaatsen waar dood plantenmateriaal o.i.v. kalk en zonnestraling versneld wordt afgebroken (zand, leem, mergel en stenige plaatsen).
Groeiplaatsen: Dijken, onderaan hellingen, rotsen (steile rotswanden van o.a. mergelgroeven), bossen (lichte loofbossen en langs bospaden), bosranden (kalkrijke zomen), open struwelen, zeeduinen (helmduinen, duinhellingen, duinvalleien, plekken waar struiken of bomen afsterven, langs duinbospaden en voormalige akkertjes), grasland (weiland op kalkhellingen), langs spoorwegen (spoorwegterreinen) en mijnsteenbergen.
Verspreiding
Wereld: Zuidwest-Azië, Noord-Afrika en Zuid-, Midden- en West-Europa. Noordelijk tot in Denemarken (Jutland) en oostelijk tot het Noordwesten van de Oekraïne.
Nederland: Plaatselijk vrij algemeen in de Hollandse duinen, vrij zeldzaam in Zuid-Limburg en Zeeland en zeer zeldzaam in het oosten van het land en in Flevoland (Noordoostpolder).
Vlaanderen: Vrij zeldzaam, maar algemener in de duinen, de Voerstreek en in het zuidoosten van de Leemstreek.
Wallonië: Vrij algemeen in Lotharingen (de zuidelijke Ardennen) en in het Maasgebied. Elders zeldzamer.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2001-2021 K.M. Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL
