|
|
Wilde planten in Nederland en België |
|
Duitse brem - Genista germanica
Frysk
English-German Greenweed
Français-Genêt d'Allemagne
Deutsch-Deutscher Ginster
Synoniemen
Familie-Fabaceae (Vlinderbloemenfamilie)
Naamgeving (Etymologie)-Genista is waarschijnlijk afgeleid van het Keltischegen (een kleine struik). Het kan echter ook verwant zijn met geno of gigno (voortbrengen - de snelle groei), of het is verwant met het Griekse woord voor een mes waarmee men de kaas afkrabt (vanwege de dorens). Germanica verwijst naar Duitsland.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur-Overblijvend.
Plantvorm-Chamaefyt.
Hoofdbloei-Mei en juni.
Afmeting-15-60 cm.
|
|
|
|
|
|
Wortels
|
|
|
|
|
|
Takken-De sterk vertakte stengels hebben lijsten. Ze zijn zacht behaard en dragen meestal lang groen blijvende, vaak vertakte stekels.
|
|
|
|
|
|
Bladeren-De groene (niet blauwachtige), langwerpige bladen zijn 1-2 cm lang. Ze zijn van onderen en aan de rand (schuin afstaand) behaard. Er zijn geen steelblaadjes.
|
|
|
|
|
|
Bloemen-Tweeslachtig. De schutblaadjes zijn korter dan de bloemstelen (ongeveer 1 mm lang). De bloemen vormen samen losbloemige niet bebladerde trossen. Ze zijn geel, 0,7-1,2 cm en van buiten behaard. Bij verdroging worden ze groenachtig. De ongeveer 8 mm lange vlag is spits en korter dan de kiel. De kelk is behaard.
|
|
|
|
|
|
Vruchten en zaden-Een doosvrucht. De eironde, giftige peul is 0,7-1,2 cm lang en dicht behaard. Tweezaadlobbig.
|
|
|
|
|
|
Biotoop
Bodem-Zonnige, soms half beschaduwde plaatsen op matig droge, voedselarme, kalkarme, zwak zure grond (zand, leem en stenige plaatsen).
Groeiplaatsen-Heideranden, open plekken in bossen, bosranden, laagblijvend struweel en rotsen.
Verspreiding
Wereld-Het meest in Midden- en Oost-Europa.
Nederland-Inheems. Zeer zeldzaam.
Vlaanderen-Niet in Vlaanderen.
Wallonië-Inheems. Zeer zeldzaam.
Toepassingen
Cultuur-Duitse brem wordt ook in de siertuin toegepast.
Opmerking-De struik is giftig door het alkaloïde chinolizidine. Vooral de zaden en de bloemen zijn giftig doordat ze tot 0,25 % alkaloïden bevatten, waarvan cytisine het hoofdbestanddeel is. De twijgen bevatten vooral sparteïne.
© 2001-2023 Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl
