Naamgeving (Etymologie): Venushaar dankt de Nederlandse naam aan de draaddunne bladstelen. Mogelijk komt Adiantum uit het Grieks. A betekent niet en diaino is bevochtigen, dus de plant houdt geen water vast. Het kan ook afkomstig zijn van adianton en dat betekent dat de druppels na besproeiing niet
van de bladeren glijden. Raddianum is genoemd naar de Italiaanse botanist Giuseppi Raddi (1770-1829).
Beschrijving
(Klik op een afbeelding om te vergroten).
Bladeren: De tere bladen zijn twee- tot drievoudig geveerd met duidelijk gesteelde, vrij ver van elkaar staande blaadjes. De bladrand is gelobd en/of met enkele onregelmatige insnijdingen. De nerven eindigen tussen de tandjes van de bladrand.
Vruchten: De sporenhoopjes zijn langwerpig of eirond. Ze staan overdwars aan de top van de lobben en zijn door een hoefijzervormig dekvliesje bedekt, dat met de rand van de lob samenhangt (door de omgerolde bladrand bedekt) en zich van binnen opent.
Bodem: Licht beschaduwde, humusrijke, al of niet kalkrijke, vochtige, maar goed gedraineerde bodems en met een hoge luchtvochtigheid en op stenige plaatsen.
Groeiplaatsen: Natte of vochtige muren, rotswanden, in rotsspleten en op rotsen langs rivieren en watervallen.
Verspreiding
Wereld: Oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. Elders plaatselijk ingeburgerd. Vaak als kamerplant in cultuur.
Nederland: Zeer zeldzaam. Recent ingeburgerd in enkele stedelijke gebieden.
Vlaanderen: Zeer zeldzaam ingeburgerd in enkele stedelijke gebieden. Wallonië: Niet ingeburgerd.
Toepassingen: Venushaar werd als shampoo gebruikt voor een betere haargroei en eveneens als medicijn tegen allerlei kwalen.
