Geelhartje - Linum catharticum

Naamgeving (Etymologie)-Linum is afgeleid van het Griekse linon (draad), omdat in de bast lange vezels voorkomen. Catharticum betekent afvoerend of purgerend (purgeervlas). Geelhartje is giftig en werd vroeger gebruikt als laxeermiddel.

AfroBrazilian - cc by-sa 3.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - cc by-sa 4.0
kuleuven-kulak.be/bioweb	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - cc by-sa 4.0

herbariaunited.org	herbariaunited.org
herbariaunited.org	herbariaunited.org

Stengels-De rechtopstaande stengels zijn spichtig, kaal, blauwgroen en gaffelvormig vertakt. Meestal is er maar één stengel.

Hajotthu - cc by 3.0	Benjamin Zwittnig - cc by 2.5 si
bertrant.bui - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - cc by-sa 4.0

Bladeren-De tegenoverstaande blaadjes zijn langwerpig. Ze hebben maar één nerf, zijn ongeveer 1 cm breed en zeer fijn getand.

Fornax - cc by-sa 3.0	Thierry Pernot - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr
kuleuven-kulak.be/bioweb	kuleuven-kulak.be/bioweb

Bloemen-Tweeslachtig. De vijftallige bloemen vormen een ijle bloeiwijze, die voor de bloei voorover hangt. De 3-6 mm lange kroonbladen hebben een witte plaat en een gele nagel. Er zijn vijf gewone meeldraden en vijf tandvormige, tot honingklieren omgevormde meeldraden. Elke bloem heeft vier of vijf ongedeelde kelkbladen van 2-3 mm en één nerf. Langs de rand groeien klierharen.

Kristian Peters - cc by-sa 3.0	Benjamin Zwittnig - cc by 2.5 si
Biodehio - cc by-sa 3.0	Biodehio - cc by-sa 3.0

Vruchten en zaden-Een bolronde doosvrucht. De platte zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Tweezaadlobbig.

Stefan.lefnaer - cc by-sa 4.0	Stefan.lefnaer - cc by-sa 4.0
Jacques Maréchal - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr	©2006 Digital Plant Atlas - cc by-nc-sa 3.0 nl

Bodem-Zonnige, open plaatsen op matig voedselarme, niet bemeste, vochtige tot vrij natte, neutrale (zwak zure tot kalkhoudende), maar meestal basische grond (zand, leem, zavel, veen en mergel).

Groeiplaatsen-Grazige heide op leem, langs heidepaadjes, open plekjes in neutraal kalkhoudend schraal grasland, beekdalhooiland, bermen, open plekken in kalkmoerassen, soms in trilveen, langs vennen o.i.v. kalkrijke kwel, drooggevallen zandplaten, klippen, noordhellingen in de duinen, duinvalleien, binnenduinweiland en afgravingen. In Wallonië ook op droge, rotsachtige kalkhellingen.

Wereld-Oorspronkelijk in het grootste deel van Europa en Zuidwest-Azië (Kaukasus en Oeral).