Gele wikke - Vicia lutea

Frysk-Giel wikje

English-Yellow-vetch

Français-Vesce jaune

Deutsch-Gelbe Wicke

Synoniemen

Familie-Fabaceae (Vlinderbloemenfamilie)

Naamgeving (Etymologie)-Vicia komt van het Latijnse vincere of vincio (binden of winden), dus een sterk rankende groeiwijze, maar misschien ook van het Griekse bikion of bicion (vaatje), dus een peulvrucht. Lutea betekent geel.

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur-Eenjarig.

Plantvorm-Therofyt.

Hoofdbloei-Mei t/m juli.

Afmeting-20-50 cm.

Wortels

Stengels-Polvormend. De klimmende stengels zijn meestal zacht behaard.

Bladeren-De bladeren zijn geveerd met drie tot tien paar lijnvormige tot langwerpige 1-2,5 cm lange deelblaadjes. De rank kunnen al dan niet vertakt zijn. Aan de onderkant van de steunblaadjes zie je een donkerbruine vlek.

Bloemen-Tweeslachtig. De bloemen zijn meestal alleenstaand, maar soms staan ze met twee of drie bij elkaar in de bladoksels. Ze zijn bleekgeel, vaak iets paarsachtig aangelopen en 1,5-3,5 cm. De vlag is roomwit. De kelktanden zijn ongelijk, de onderste tand is langer dan de kelkbuis. Het vruchtbeginsel heeft stijve, afstaande haren op knobbeltjes.

Vruchten en zaden-Een doosvrucht. De 2-4 cm lange, giftige peulen zijn bruin tot zwart en zijn begroeid met lange, stijve op knobbeltjes staande haren. Tweezaadlobbig.

Biotoop

Bodem-Zonnige plaatsen op droge tot min of meer vochtige, matig voedselrijke tot voedselrijke, kalk- of leemhoudende grond (lemig zand, zavel en stenige plaatsen).

Groeiplaatsen-Grazige ruigten bij de kust, droog neutraal grasland, rolsteenstranden, duinen, klippen, bermen en grazige dijken.

Verspreiding

Wereld-Zuidwest-Azië, Noord-Afrika en Midden- en Zuid-Europa.

Nederland-Ingeburgerd tussen 1950 en 1974. Zeldzaam.

Vlaanderen-Ingeburgerd. Zeldzaam.

Wallonië-Ingeburgerd. Zeer zeldzaam.

2001-2023 Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl