Gerande schijnspurrie - Spergularia media

Synoniemen: Spergularia media subsp. angustata, Spergularia marginata, Spergularia maritima, Arenaria marina

Naamgeving (Etymologie): Spergularia is afgeleid van afgeleid van Spergula (beide geslachten komen veel overeen). Spergula is afgeleid van het Latijnse spargere (uitstrooien), omdat deze planten hun zaden gemakkelijk uitstrooien. Media betekent middelste.

Stefan.lefnaer - CC BY-SA 3.0	Stefan.lefnaer - CC BY-SA 3.0
Banangraut - CC BY-SA 3.0	Kristian Peters - CC BY-SA 3.0

herbariaunited.org	herbariaunited.org
herbariaunited.org	herbariaunited.org

Stengels: Een stevige houtige stengelvoet met opstijgende, vrijwel kale stengels.

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0	Paul Fabre - tela-botanica.org -CC BY-SA 2.0 FR

Bladeren: De 1-1½ cm lange blaadjes zijn vlezig, lijnvormig en genaald (een stekelpuntje).

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0	Liliane Roubaudi - tela-botanica.org -CC BY-SA 2.0 FR

Bloemen: Tweeslachtig. De bloeiwijze is kaal of klierharig. De 0,7-1,3 cm grote bloemen zijn wit met een roze rand of bleek blauw-roze. De kroon is even lang of iets langer dan de kelk. Bloemen met acht tot tien meeldraden.

František Pleva - Public Domain	Olivier Pichard - CC BY-SA 3.0
Kristian Peters - CC BY-SA 3.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0

Vruchten: De doosvrucht is 6,5-8(-9) mm lang. De kelkbladen (in vrucht) zijn 4,5-6 mm lang, onderaan soms met 0,1 mm lange paarse vlekken. Zaden met brede vleugels, maar ze kunnen ook niet gevleugeld zijn. Tweezaadlobbig.

Geert Peeters - waarneming.nl	Christophe Bernier - tela-botanica.org -CC BY-SA 2.0 FR
Otto Brinkkemper - waarneming.nl	Digitale zadenatlas

Bodem: Zonnige, meestal open plaatsen op natte, zilte grond (zand, klei of kiezelige plaatsen). De soort is bestand tegen hoge zoutconcentraties.

Groeiplaatsen: Kwelders (lagere delen van kleiige of zandige schorren en slikken), grasland (kwelderweiden en binnendijks weiland op sterk zilte, open, drassige plekken) en soms langs gepekelde wegen.

Nederland: Vrij algemeen in het Waddengebied en langs de kust in het zuidwesten, zeer zeldzaam langs het IJsselmeer en de Hondsbosse Zeewering.

Vlaanderen: Vrij algemeen in het kustgebied
Wallonië: Alleen als adventiefplant (tijdelijk).

Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Flora Batava, deel 5, Jan Kops en Herman Christiaan van Hall (1828)	Bilder ur Nordens Flora, deel 2, Carl Axel Magnus Lindman (1922-1926)
Flora Danica, Georg Christian Oeder e.a. (1761-1888)	English Botany, or Coloured Figures of British Plants, deel 2, J.E. Sowerby (1864)
La flore et la pomone francaises, deel 3, J.H. Jaume Saint-Hilaire (1830)	Icones plantarum novarum, deel 5, C.F. von Ledebour (1834)
British entomology, deel 4, J. Curtis (1823-1840)	Illustrations of the flowering plants and ferns of the Falklands Islands, E.F. Vallentin (geboren Bertrand), E.M. Cotton (1921)

	Wilde planten in Nederland en België