Gewoon timoteegras - Phleum pratense

Frysk: Timkegers

English: Timothy

Français: Fléole des prés

Deutsch: Wiesen-Lieschgras

Synoniemen: Timoteegras, Phleum pratense subsp. pratense

Familie: Poaceae (Grassenfamilie)

Naamgeving (Etymologie): Phleum komt van het Griekse phleos (bast) of pheleos (overvloeien). De plant werd tegen oorloop gebruikt. De naam is vroeger gegeven aan een ander gras (Ampelodesmus tenax), waarvan de stengels voor vlechtwerk werden gebruikt. Pratense betekent in weiden groeiend. Als voedergras werd Timoteegras in de 18de eeuw gepropageerd door Timothy Hanson, naar wie het gras is vernoemd.

Ondersoorten: Voorheen werd Timoteegras verdeeld in twee ondersoorten: Timoteegras (Phleum pratense subsp. pratense) en Klein timoteegras (Phleum pratense subsp. serotinum).

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur: Overblijvend.

Plantvorm: Gras.

Winterknoppen: Hemikryptofyt.

Hoofdbloei: Juni t/m augustus.

Afmeting: 40-150 cm.

© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl	Daderot - CC0
Franz Xaver - CC BY-SA 3.0	Notafly - CC BY-SA 3.0

Wortels: Soms met ondergrondse uitlopers.

Stengels: Pollen vormend. De stengelvoet kan al of niet knolvormig verdikt zijn of soms raapvormig. Rechtopstaande stengels, maar soms kruipt een deel van de bebladerde stengels en vormt zo uitlopers.

Roberto Bottinelli - CC BY-NC-ND 4.0	Matti Virtala - CC0
Rasbak - CC BY-SA 3.0	Lazaregagnidze - CC BY-SA 4.0

Bladeren: De lichtgroene bladen zijn ruw, 3-8 mm breed en hebben vaak een enigszins golvende rand. Het tongetjeis 3-5 mm lang. Het tongetje van niet bloeiende spruiten is meestal stomp, symmetrich of aan beide kanten met een korte driehoekibge tand.

Matt Lavin - CC BY-SA 2.0	Matt Lavin - CC BY-SA 2.0
Rasbak - CC BY-SA 3.0	H. Zell - CC BY-SA 3.0

Bloemen: Tweeslachtig. De grof aanvoelende, 5-30 cm lange en 0,5-1 cm brede aar-pluim is aan de voet plotseling afgeknot. De pluim is grijsgroen tot donkergroen en heeft zeer korte zijtakken. De langwerpig-hartvormige aartjes zijn (zondeer de naald) 3-4 mm lang. De kelkkafjes zijn niet met elkaar vergroeid. Ze zijn ruig gewimperd, aan de top plotseling afgeknot en in een 1-2 mm lange, iets naar buiten gebogen naaldvormige spits versmald. Ze zijn twee tot vier keer zo lang als de kafnaalden. De helmknoppen zijn iets paarsig. Elke bloem heeft drie meeldraden en één stijl met twee stempels.

Biotoop

Bodem: Zonnige plaatsen op matig droge tot vochtige, voedselrijke, maar niet te zwaar bemeste grond (allerlei grondsoorten).

Groeiplaatsen: Grasland (hooiland en weiland), bermen en dijken. Grasland, zeeduinen (duingrasland), opgespoten grond, bermen en dijken.

Verspreiding

Wereld: In alle werelddelen, in gebieden met een gematigd klimaat.

Nederland: Algemeen.

Vlaanderen: Algemeen.
Wallonië: Vrij algemeen.

Wetenswaardigheden

Timoteegras is waarschijnlijk ontstaan door bastaardering van Klein timoteegras met een andere Doddegrassoort. Zo ontstaan vaak forsere en produktievere planten.

Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Gewoon en Klein timoteegras

Flora Batava, deel 7, Jan Kops en Herman Christiaan van Hall (1836)	Deutschlands Flora in Abbildungen, Jacob Sturm und Johann Georg Sturm
Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé (1885-1905)	Plantarum indigenarum et exoticarum Icones ad vivum coloratae, deel 3 (1790)
Standortgewächse und Unkräuter in ihrer Beziehung zu Forst-, Garten- und Landwirtschaft und zu anderen Flächen, Julius Theodor Christian Ratzeburg (1859)	Handbuch der Systematischen Botanik, Richard Wettstein (1924)
Bilder ur Nordens Flora, deel 3, Carl Axel Magnus Lindman (1922-1926)	Timoteegras - Klein timoteegras Flora Danica, Georg Christian Oeder e.a. (1761-1883)
Icones plantarum sponte nascentium in episcopatu Monasteriensi, deel 1, F. Wernekinck (1798)	Gramen alopecuroides minus - Gramens typhinum Plantarum seu stirpium icones, deel 1, M. de Lobel (1581)
Flora regni borussici, deel 9, A.G. Dietrich (1841)	Lehrbuch der Botanik für Gymnasien, Realschulen, forst- und landwirthschaftliche Lehranstalten, pharmaceutische Institute etc. sowie zum Selbstunterrichte (1872)
Genera plantarum florae germanicae, Monocotyledones 1 Graminae, deel 2, T.F.L. Nees von Esenbeck (1843)	Svensk botanik, deel 1, J.W. Palmstruch e.a. (1803)
British entomology, deel 8, J. Curtis (1823-1840)	Atlas des plantes de France, deel 3, Amédée Masclef (1893)

2001-2022 K.M. Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL