Glansbesnachtschade - Solanum nitidibaccatum

Naamgeving (Etymologie)-Nachtschade komt van het Middeleeuwse woord nachtschaduwe. Vroeger dacht men dat de plant nachtmerries verdreef. Solanum is afgeleid van het Latijnse solari (pijnstillen of kalmeren). Enkele soorten van dit geslacht hebben een pijnstillende werking. In het kruidenboek van Clusius komt Nascaye voor i.p.v. Solanum.

© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl	Adrie van Heerden - verspreidingsatlas.nl
Jean-Luc Gorremans - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr	Gertjan van Noord - cc by-nd 3.0

midwestherbaria.org - cc by-nc 3.0	midwestherbaria.org - cc by-nc 3.0
midwestherbaria.org - cc by-nc 3.0	hasbrouck.asu.edu - cc0-1.0

Stengels-De opstijgende stengels zijn groen, dicht bezet met klierharen, maar ze zijn niet kleverig.

Willemien Troelstra - cc by-nc-sa 3.0 nl	Erik van Dijk - cc by-nc-nd 3.0
Marc de Bont - cc by-nc-nd 3.0	Peter Meininger - freenatureimages.eu

Bladeren-Op de niet kleverige bladen groeien veel klierharen. De bladen zijn eirond-ruitvormig, worden tot 5 cm, hebben een wigvormige voet en stomp getande randen met aan elke kant ongeveer vijf tanden (weinige grove tanden). Je ziet ze maar zelden met een gave rand.

Christophe Girod - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr	Christophe Girod - tela-botanica.org - cc by-sa 2.0 fr
Kjell Nilsen - cc by-nc-nd 3.0	Peter van Santbrink - cc by-nc-nd 3.0

Bloemen-Tweeslachtig. De kort gesteelde bloemen zijn wit. Ze groeien met vier tot tien bij elkaar in schermachtige of trosvormige bloeiwijzen, op de stengelleden. De kroonslippen zijn 2-4 mm breed. Het geelgroene centrum van de bloemkroon is met zwarte V- of U-vormige lijntjes omzoomd. De kelk is 2½-5 mm (de kelkslippen zijn 1,7-2,5 mm lang en minder dan 1 mm breed), maar wordt na de bloei langer (6-13 mm). De helmhokjes zijn 0,8-1,2 mm.

© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl	Adrie van Heerden - verspreidingsatlas.nl
Peter van Santbrink - cc by-nc-nd 3.0	Rutger Barendse - freenatureimages.eu

Vruchten en zaden-De sterk glanzende, giftige, 0,4-1,3 cm grote bessen zijn groen met lichtgroene aderen. Ze groeien aan afstaande of boogvormig overhangende stelen. De kelk groeit na de bloei sterk uit en omvat het onderste deel van de bes. De kelktanden zijn dan driehoekig. Er zijn minder dan dertig zaden. Tweezaadlobbig.

© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl	Adrie van Heerden - verspreidingsatlas.nl
Peter Meininger - freenatureimages.eu	©2006 Digital Plant Atlas - cc by-nc-sa 3.0 nl

Biotoop

Bodem-Zonnige, open plaatsen (pionier) op vochtige, voedselrijke, omgewerkte grond (vooral op zand, soms op zavel of klei).

Groeiplaatsen-Rivierstrandjes, akkers, ruigten, uiterwaarden, afgravingen, stortplaatsen, verstoorde bermen, langs duinpaden, spoorwegterreinen en industrieterreinen.