Naamgeving (Etymologie): Lathyrus komt van het Griekse Lathyros: een erwtensoort die vroeger door arme mensen werd gegeten. Lathyrus is een samenstelling van la (zeer) en thuros (afvoerend, prikkelend, heftig en onstuimig), omdat twee Zuid-Europese lathyrussoorten als geslachtsdrift opwekkend bekend stonden. Nissolia is genoemd naar de Franse botanicus Guillaume Nissole (1647-1735).
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur: Eenjarig.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen:
Therofyt.
Hoofdbloei: Mei, juni en juli.
Afmeting: 10-90 cm.
kuleuven-kulak.be/bioweb
kuleuven-kulak.be/bioweb
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0
Bladeren: De lijnvormige, enkelvoudige bladen (dus geen deelblaadjes) zijn niet gesteeld (zittend), grasachtig en lopen spits toe. Ze worden 4-15 cm lang. Soms hebben ze zeer kleine, 1-2 mm lange, half-spiesvormige steunblaadjes.
kuleuven-kulak.be/bioweb
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0
Bloemen: Tweeslachtig. De alleenstaande of met twee bij elkaar staande bloemen groeien aan lange, dunne stelen in de bladoksels. Ze zijn rood of zelden wit en worden 0,8-1,8 cm. Vaak gaan ze maar half open. De vlag is langer dan de andere kroonbladen en van binnen helder paarsrood, de rest is bleker van kleur.
Vruchten: Een doosvrucht. De lichtbruine, rechte peulen zijn 3-6 cm lang en 3-4 mm breed. Eerst zijn ze behaard, maar later worden ze kaal. Tweezaadlobbig.
Bodem: Zonnige, warme, min of meer open plaatsen
op iets vochtige, matig voedselrijke tot voedselrijke, zwak zure tot vaak kalkrijk, grazige grond (zavel, leem en löss).
