Grote tijm - Thymus pulegioides

Naamgeving (Etymologie): Thymus kan afgeleid zijn van het Griekse thuo (parfumeren), vanwege de geur, thyo (offeren), omdat het kruid als een soort wierook gebruikt werd in tempels, van thymos (kracht) of van thumos (passie). Pulegioides betekent gelijkend op Pulegium (Polei).

Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL	Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL
Marie Portas - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0

herbariaunited.org	herbariaunited.org
herbariaunited.org	herbariaunited.org

Stengels: De meestal opstijgende, vierkantige en vaak wat roodachtige stengels zijn alleen behaard op de vier ribben. Onderaan verhouten de stengels en aan de stengeluiteinden vind je de bloeiwijze. De plant groeit in pollen, dus zonder ver kruipende uitlopers.

Willie Riemsma - CC BY-NC-SA 3.0 NL	© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl
Sylvain Piry - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR	bertrant.bui - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR

Bladeren: De tegenoverstaande, vrij dunne, slappe, kale of alleen aan de voet gewimperde blaadjes zijn eirond, niet getand, kort gesteeld en geuren aromatisch. Ze hebben een versmalde voet. De nerven springen aan de onderkant maar weinig uit (Kleine tijm heeft dikke nerven).

Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL	kuleuven-kulak.be/bioweb
kuleuven-kulak.be/bioweb	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0

Bloemen: Tweeslachtig. De 3-6 mm grote, langwerpige, onderaan onderbroken hoofdjes zijn roze-paars. De tanden van de bovenlip van de kelk zijn ongeveer even lang als breed. De bovenste kelktanden zijn meestal gewimperd. De onderlip is in drie slippen verdeeld. Elke bloem heeft vier naar buiten stekende meeldraden (twee langere en twee kortere). Het bovenstandige vruchtbeginsel is tweehokkig. Er is één stijl met twee stempels.

Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL	Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0

Vruchten: Een vierdelige splitvrucht. De bijna 1 mm grote zaden zijn vrijwel rond. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Tweezaadlobbig.

Marie Portas - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR	Marie Portas - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Digitale zadenatlas

Bodem: Zonnige, open plaatsen op droge tot vochthoudende, matig voedselarme, neutrale of vaak kalkrijke grond (zand, leem, zavel, mergel en stenige plaatsen).

Groeiplaatsen: Grasland (laag blijvend grasland en kalkgrasland), bermen, struwelen, bossen (zonnige plekken langs bospaden), afgravingen (kiezelgroeven), langs spoorwegen (spoordijken), rivierduintjes, rivierdijken, zandige plekken in het winterbed van de rivieren, begraafplaatsen en zeeduinen (duinvalleien en duingrasland).

Wereld: Midden-Europa, van Noord-Portugal en de Balkan tot in Midden-Engeland en Midden-Scandinavië. Ingeburgerd in Noord-Amerika.

Nederland: Vrij algemeen in de Hollandse duinen en plaatselijk in Zuid-Limburg en het rivierengebied en zeldzaam in het oosten en midden van het land en in Zeeland.

Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Deutschlands flora, deel 16, J. Sturm, J.W. Sturm (1835-1837)	Deutschlands Flora in Abbildungen, Jacob Sturm und Johann Georg Sturm
Flora Danica, Georg Christian Oeder e.a. (1761-1883)	English Botany, or Coloured Figures of British Plants, deel 7, J.E. Sowerby (1867)
Flora regni borussici, deel 5, A.G. Dietrich (1837)	Plantae medicinales, deel 2, Nees von Esenbeck, M.F. Wijhe (1828-1833)

	Wilde planten in Nederland en België