|
Naamgeving (Etymologie): Astragalus komt uit het Griekse en betekent wervel of hielbeen, naar de hoekige vorm van de zaden. Glycyphyllus betekent zoetbladig.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur: Overblijvend.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen: Hemikryptofyt.
Bloeimaanden: Juni, juli, augustus en september.
Afmeting: 30-120 cm.
Wortels: Een forse penwortel, die bovenaan overgaat in een houtig, vertakt stammetje.
Stengels: De liggende
of klimmende stengels zijn sterk vertakt en worden tot meer dan 1 meter lang. Ze zijn zigzagsgewijs heen en weer gebogen, vrijwel kaal en vrij dik.
Bladeren: De oneven geveerde bladen bestaan uit negen tot dertien eironde deelblaadjes van 2-5 cm. Deze zijn stomp, maar wel
vaak met een heel klein spitsje. De steunblaadjes zijn vrij groot, langwerpig-driehoekig en staan vrij van de bladsteel, behalve bij de onderste bladen.
Bloemen: Tweeslachtig. De acht tot dertig bloemen groeien in vrij dichte, eivormige trossen van 2-5 cm. De bloemen zijn bleek groengeel en worden 1-1½ cm. Ze bevaten nectar en tien meeldraden, waarvan de bovenste vrij staan.
Vruchten: Een doosvrucht. Hangende vruchttrosjes met smalle langwerpige, 3-4 cm lange, iets gebogen en kale peulen met aan de onderkant een diep ingeplooide
naad. Tweezaadlobbig.
Biotoop
Bodem: Zonnige, soms half beschaduwde, warme plaatsen op vochtige, matig voedselrijke, stikstofarme, kalkrijke of leemhoudende grond (mergel, rivierklei, zand, leem en stenige plaatsen).
Groeiplaatsen: Bossen (kalkhellingbossen en langs bospaden), bosranden, heggen, struwelen (kalkrijke zomen), afgravingen (leemkuilen), grasland (ruig grasland), ruige bermen, dijken, stenige
hellingen en langs spoorwegen
(spoorwegterreinen).
Verspreiding
Wereld: Europa. Noordelijk tot in Midden-Scandinavië, westelijk tot in Schotland en Midden-Spanje en oostelijk tot de Oeral en de Kaspische Zee. Ook in Centraal-Azië.
gbif.org
Nederland: Zeldzaam in Zuid-Limburg en bij Arnhem en Nijmegen en zeer zeldzaam in de rest van Gelderland.
Rode lijst 2012. Thans niet bedreigd. Trend sinds 1950: stabiel of toegenomen. Zeldzaam. Oorspronkelijk inheems.
verspreidingsatlas.nl
Vlaanderen: Zeldzaam. Het meest in het zuiden van Limburg. Ook ten noorden Brussel en Antwerpen. Waarschijnlijk kwam Hokjespeul oorspronkelijk alleen voor in Wallonië.
Rode lijst. Criteria niet toepassing.
Wallonië: Vrij zeldzaam in het Maasgebied en in de zuidelijke Ardennen (Condroz-Famenne en Lotharingen). Elders zeldzaam tot zeer zeldzaam.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
|
Flora Batava, deel 11, Jan Kops en P. M. E. Gevers Deijnoot (1853)
|
Flora Batava, deel 11, Jan Kops en P. M. E. Gevers Deijnoot (1853)
|
Deutschlands Flora in Abbildungen,
Jacob Sturm und Johann Georg Sturm
|
Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé (1885-1905)
|
|
Flora Danica, Georg Christian Oeder e.a. (1761-1883)
|
Bilder ur Nordens Flora, Carl Axel Magnus Lindman (1917-1926)
|
|
|
| 
