|
Naamgeving (Etymologie): Hertshooi betekent hard hooi. De plant heeft die naam te danken aan de harde en houtige stengels. Hypericum komt van het Griekse hypo en Erica (onder of tussen heide). Sommigen zeggen echter dat Hypericum verwijst naar de god Hyperion, vader van de zon in de Griekse mythologie, omdat de bloemen (net als de zon) heldergeel zijn. Maculatum betekent gevlekt, obtusiusculum
betekent met stompe vormen
en dubium is twijfelachtig of onzeker.
Ondersoort: De andere ondersoort is Gevlekt hertshooi. Door sommige flora's worden ze als twee verschillende soorten beschouwd (Hypericum dubium en Hypericum
maculatum). Beide ondersoorten
zijn erg lastig van elkaar te onderscheiden.
Kruising: Frans hertshooi (Hypericum x desetangsii) is de kruising van Sint-Janskruid en Kantig hertshooi of Gevlekt hertshooi.
De hybride tussen Sint-Janskruid en Kantig hertshooi staat op zonnige of soms licht beschaduwde, droge tot vochtige, matig voedselarme tot matig voedselrijke, grazige en matig stikstofrijke, kalkarme tot kalkrijke grond. De plant groeit in ruige, droge, zure en schrale graslanden, in de zeeduinen en heiden, in lichte bossen en struwelen, in bosranden en houtwallen, in akkers, akkerranden en braakliggende grond. Verder op spoorwegemplacementen en –bermen, op industrie- en haventerreinen,
in bermen en langs greppels, aan waterkanten en in afgravingen, tussen straatstenen en in plantsoenen. Ze is van meerdere vindplaatsen in Europa bekend, in Nederland weerspiegelt het kaartje vooral de activiteiten van plaatselijke floristen die alert zijn op deze kruising. Ze wordt waarschijnlijk vaak over het hoofd gezien. Het is lastig dit taxon te onderscheiden van de stamouders, vooral omdat ze terug kan kruisen met de stamouders en zo bastaardzwermen vormt. Herkenning lukt nog het beste door naast het aantal
lijsten, de kelkbladen (op aanwezigheid tandjes) en de bladeren (op aanwezigheid weinig doorzichtige puntjes) te bestuderen.
René van Moorsel, 2015 - CC
BY-SA 3.0
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur: Overblijvend.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen: Hemikryptofyt.
Bloeimaanden: Juni, juli, augustus, september.
Afmeting: 20-80 cm.
Wortels: Een kruipende wortelstok.
|
http://herbariaunited.org/
|
http://herbariaunited.org/
|
http://herbariaunited.org/
|
http://herbariaunited.org/
|
Stengels: De rechtopstaande stengels zijn vierkantig met vier ongeveer even smalle lijsten. Ze zijn hol, hebben geen vleugels en zijn aan de voet uitgespreid. Ze kunnen daar gaan wortelen. Vaak groeien de planten in dichte groepen.
|
@ Willem Braam - verspreidingsatlas.nl
|
@ Willem Braam - verspreidingsatlas.nl
|
Andrea Moro - CC BY-SA 4.0
|
Andrea Moro - CC BY-SA 4.0
|
Bladeren: De donkergroene bladeren zijn langwerpig-eirond
met weinig of geen doorzichtige punten. Aan de rand zitten zwarte klieren.
Bloemen: Tweeslachtig. Een losse, breed kegelvormige bloeiwijze
met veel bloemen. De gele bloemen zijn 1,8-2 cm. Ze hebben zwarte hoogtestrepen
en op de rand vaak enige zwarte punten. De kelkbladen zijn elliptisch tot angwerpig met een vrij stompe, enigszins getande top, vaak met zwarte klierpunten. Door te wrijven pers je uit de bloemknoppen een paars vocht.
Kantig hertshooi onderscheidt zich doordat de kelkbladen twee keer zo lang als breed zijn en aan de top zijn ze onregelmatig getopt. De bloeiwijzetakken staan onder een hoek van 50° af.
|
@ Grada Menting - verspreidingsatlas.nl
|
@ Grada Menting - verspreidingsatlas.nl
|
sarefo - CC
BY-SA 3.0
|
Andrea Moro - CC BY-SA 4.0
|
Vruchten: Een doosvrucht. De vaak paars aangelopen vruchten hebben hoogtestrepen.
De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Tweezaadlobbig.
|
@ Willem Braam - verspreidingsatlas.nl
|
© Jeffrey Huizenga - CC
BY-SA 3.0
|
dzn.eldoc.ub.rug.nl
|
|
Biotoop
Bodem: Zonnige of soms licht beschaduwde plaatsen op droge tot vochtige, matig voedselrijke, grazige grond (leem en zand).
Groeiplaatsen: Grasland (hooiland en weiland), bossen (lichte bossen), bosranden, struwelen, heide, bermen (o.a. op taluds van nieuwe wegen), waterkanten (o.a. langs greppels), braakliggende grond, afgravingen (zandgroeven en leemgroeven) en langs spoorwegen
(spoordijken).
Verspreiding
Wereld: Kantig hertshooi en Gevlekt hertshooi: West- en Midden-Europa.
gbif.org
Kantig hertshooi (Hypericum maculatum subsp. obtusiusculum)
gbif.org
Hypericum maculatum
Nederland:Vrij algemeen in Zuid-Limburg, in het oosten en midden en in het rivierengebied. Zeldzaam in Zeeland, in laagveengebieden en in het noordelijk zeekleigebied. Elders zeer zeldzaam.
Rode lijst 2012. Thans niet bedreigd. Trend sinds 1950: stabiel of toegenomen. Algemeen. Oorspronkelijk inheems.
Kantig hertshooi
Verspreidingsatlas.nl |
Kantig hertshooi en Gevlekt hertshooi
Verspreidingsatlas.nl
|
|
Fraai hertshooi (Hypericum x desetangsii)
Verspreidingsatlas.nl
|
|
Vlaanderen:Vrij algemeen, maar de soort ontbreekt vrijwel in de Polders en is zeer zeldzaam in de duinen.
Rode lijst. Thans niet bedreigd.
Wallonië: Vrij algemeen.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
|
.jpg)
B
Bilder ur Nordens Flora, Carl Axel Magnus Lindman (1917-1926)
|
|
|
|
| 
