Naamgeving (Etymologie): Prunus is misschien afgeleid van het Griekse prooinos (vroegtijdig), dat op het vroeg rijp zijn van de vruchten van de wilde pruim zou slaan. Cerasifera betekent kersdragend.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Bladeren: De langwerpige tot eironde bladeren
zijn 3 tot 7 cm. Ze zijn van boven glanzend en worden snel kaal. Van onderen zijn ze eerst op de middennerf behaard, maar later worden ze (vrijwel) kaal.
Bloemen: Tweeslachtig. De meestal alleenstaande, 1½-2 cm grote bloemen verschijnen tegelijk met de bladeren of iets eerder. De kroonbladen zijn meestal wit, maar soms roze. De bloemstelen zijn kaal.
Vruchten: Een steenvrucht. De bolronde, zoete en eetbare pruimen zijn 2-3 cm in doorsnede. Ze kunnen roodachtig of geel zijn. De steen (pit) is rond en gekield. Tweezaadlobbig.
Bodem: Zonnige tot half beschaduwde plaatsen op vochtige tot vrij natte, matig voedselrijke tot voedselrijke, humeuze, vrijwel neutrale grond. Het meest op rivierklei en leem.
Groeiplaatsen: Bosranden en struwelen.
Verspreiding
Wereld: Zuidoost-Europa en Zuidwest-Azië (o.a. in de Kaukasus en Iran). Elders plaatselijk
ingeburgerd, o.a. in Groot-Brittannië, Duitsland, Denemarken, Frankrijk, Verenigde Staten, Australië en Nieuw-Zeeland.
Nederland: Plaatselijk vrij algemeen. Het meest in rivierkleigebieden. Ingeburgerd tussen 1950 en 1974.
Veel aangeplant als fruitboom of in hagen. Ze wordt veel gebruikt als onderstam, om er andere Prunussoorten
op te enten, waardoor ze geschikt worden voor laagstamboomgaarden. Een vorm met bruine bladeren en roze bloemen wordt als sierboompje gekweekt. Het is een van de voorouders van de gekweekte pruimenrassen.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Cruijdeboek, deel 6, Rembert Dodoens.
Van der boomen, haghen, ende alle houtachtighe gewassen, en van huerder vruchten, gummen ende sapen ondersceet, fatsoen, naem, natuere, cracht ende werkinghe (1554)
Icones plantarum novarum, deel 1, C.F. von Ledebour (1829)
Curtis's Botanical Magazine, deel 97, W.H. Fitch (1871)
Curtis's Botanical Magazine, deel 106, A. Bernard (1880)
Traité des arbres et arbustes, Nouvelle édition, deel 5, H.L. Duhamel du Monceau, P. Bessa (1812)
Hortus floridus, fasicle pars altera, C. van de Passe (1614)
