Wilde planten in Nederland en België | |
Korenschijnspurrie - Spergularia segetalis
Frysk:
English: Autumn Spurrey
Français: Spergulaire des moissons
Deutsch: Getreidemiere
Synoniemen: Delia segetalis
Familie: Caryophyllaceae (Anjerfamilie)
Naamgeving (Etymologie): Spergularia is afgeleid van afgeleid van Spergula (beide geslachten komen veel overeen). Spergula is afgeleid van het Latijnse spargere (uitstrooien), omdat deze planten hun zaden gemakkelijk uitstrooien. Segetalis betekent korenminnend.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur: Eenjarig.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen: Therofyt.
Hoofdbloei: Mei t/m juli.
Afmeting: 2-10 cm.
|
|
|
|
Wortels
|
|
|
|
Stengels: De opstijgende, dunne stengels zijn niet behaard.
Bladeren: Lijnvormige blaadjes met een stekelpunt. De steunblaadjes zijn zilverig met bovenaan franje. Bovenste schutbladen ontbreken.
|
|
|
Bloemen: Tweeslachtig. De bovenste schutbladen ontbreken. Een losse bloeiwijze. De witte kroonbladen zijn korter dan de kelkbladen. De 1-2 mm lange, spitse (stekelpuntige) kelkbladen zijn vliezig tot aan de groene gevleugelde middennerf. De lange bloemstelen staan af, maar na de bloei zijn ze teruggeslagen.
|
Vruchten: Een doosvrucht. De zwarte zaden zijn 0,3-0,4 mm lang en niet gevleugeld. Tweezaadlobbig.
Biotoop
Bodem: Zonnige, open plaatsen op vochtige, matig voedselrijke, kalkrijke, zandige grond.
Groeiplaatsen: Akkers (graanakkers).
Verspreiding
Wereld: Zuid- en West-Europa, van Spanje en Midden-Italië, noordwaarts tot in Noord-Duitsland. Ook op een paar plaatsen in Polen. Tegenwoordig noordelijk tot in Westfalen (Duitsland) en Noord-Frankrijk.
Nederland: Verdwenen. Vroeger in Zuid-Limburg. Voor het laatst gevonden in 1958.
Vlaanderen: Verdwenen. Vroeger zeldzaam. Het meest in Brabant. Voor het laatst gevonden in 1956.
Wallonië: Verdwenen. Vroeger zeldzaam in Brabant en het Kalkdistrict.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
|
2001-2022 K.M. Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL