Langarige zeekraal - Salicornia procumbens subsp. procumbens

Naamgeving (Etymologie): Salicornia komt van het Latijnse sal (zout) en cornu (hoorn), een zoutplant met hoornachtige takken. Procumbens betekent neerliggend.

herbariaunited.org	europeana.eu - CC0
europeana.eu - CC0	europeana.eu - CC0

Stengels: De rechtopstaande of opstijgende stengels zijn kandelaarachtig vertakt, maar meestal minder sterk vertakt dan die van S. europaea. De zijstengels buigen meestal omhoog en groeien dan vrijwel evenwijdig aan de hoofdstengel (afstaand of evenwijdig aan de hoofdas). Bloeiende takken lopen taps toe. In het voorjaar en het begin van de zomer meestal lichter groen dan S. europaea. Later in het jaar oranje-geel tot geelbruin verkleurend.

© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl	Hugues Tinguy - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR
Hugues Tinguy - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR	Jan van der Straaten - freenatureimages.eu

Bladeren: De vlezige bladen staan tegenover elkaar. Ze zijn paarsgewijs met elkaar en met de stengel vergroeid. De dofgroene kleur verandert in de nazomer naar oranjegeel of wordt bruinachtig.

Hugues Tinguy - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR	Hugues Tinguy - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR
Rutger Barendse - freenatureimages.eu	Peter Meininger - freenatureimages.eu

Bloemen: Tweeslachtig. De bloemdragende leden zijn in (2,5-)5-15 cm lange schijnaren verenigd. De deelbloeiwijzen zijn driebloemig (de bloemen groeien met drie bijeen). Ze hebben ongeveer even grote dekseltjes. De rand vertoont aan de top een knik. De helmknoppen zijn groter dan die van Kortarige zeekraal. De helmhokjes zijn 0,6-0,9 mm lang.

© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl	Bas Kers - CC BY-NC-SA 3.0 NL
© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl	© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl

Vruchten: Een eenzadige dopvrucht of nootje. De helmhokjes zijn 0,6-0,9 mm. De dekseltjes vallen niet gemakkelijk af. De zaden komen vaak pas vrij in het voorjaar bij het vergaan van de plant. Ze zijn niet sterk behaard (minder sterk behaard dan die van S. europaea) en 1-1,7 mm groot. Tweezaadlobbig.

Nathalie De Somer - CC BY-NC-ND 4.0	Nathalie De Somer - CC BY-NC-ND 4.0
Nathalie De Somer - CC BY-NC-ND 4.0	Digitale zadenatlas

Bodem: Zonnige, open plaatsen op natte, voedselrijke, zilte grond (zand en klei).

Groeiplaatsen: Slikkige kwelders of schorren (voornamelijk beneden de gemiddelde hoogwaterlijn en langs kreken), afgegravingen (zilte terreinen) en binnendijks op plaatsen met zoute kwel.

Wereld: De verspreiding is onvoldoende bekend, maar vermoedelijk komt de soort voor in alle werelddelen.

Vlaanderen: Plaatselijk vrij algemeen in het kustgebied.
Wallonië Niet in Wallonië.

Jonge planten worden plaatselijk als groente gegeten. Ze moeten 24 uur in leidingwater staan zodat het zout eruit trekt.

Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).

English Botany, or Coloured Figures of British Plants, deel 8, J.E. Sowerby (1868)

	Wilde planten in Nederland en België