Malrove - Marrubium vulgare

Frysk

English-Horehound

Français-Marrube

Deutsch-Andorn

Synoniemen

Familie-Lamiaceae (Lipbloemenfamilie)

Naamgeving (Etymologie)-Linnaëus ontleende het woord Marrubium aan Maria-stad (Marrubium), een stad in Italië, die nu San Benedetto dei Marsi heet. Vulgare betekent gewoon of algemeen voorkomend.

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur-Overblijvend.

Plantvorm-Hemikryptofyt.

Hoofdbloei-Juni t/m november.

Afmeting-30-60 cm.

Wortels-Een penwortel.

Stengels-De stengels zijn vanaf de voet vertakt. Ze zijn bebladerd en wit viltig behaard.

Bladeren-De sterk gerimpelde bladen zijn viltig, eirond tot rond, ongelijk gekarteld en aan de voet vrij plotseling in de steel versmald.

Bloemen-Tweeslachtig. De bloemen groeien in dichte (veelbloemige), bijna bolvormige schijnkransen langs de stengel. De witte bloemen zijn 1,2-1,5 cm met een omhooggerichte, tweetandige bovenlip. De kelk heeft tien korte haakvormige tanden.

Vruchten en zaden-Een splitvrucht. Tweezaadlobbig.

Biotoop

Bodem-Zonnige, warme, open plaatsen op droge, kalkrijke, matig voedselarme tot matig voedselrijke, stikstofrijke, vaak verstoorde, humusarme grond (zand en mergel).

Groeiplaatsen-Langs duinwegen, enigszins ruderale plaatsen in bermen, heggen, dijken, kalkrijke ruigten, aan de voet van mergelhellingen, beweid kalkhellinggrasland en bij grotingangen.

Verspreiding

Wereld-Oorspronkelijk uit gematigde streken in Midden- en Zuidwest-Azië, Noord-Afrika en Zuid-, West- en Midden-Europa, noordelijk tot in Zuid-Zweden.

Nederland-Inheems. Zeer zeldzaam.

Vlaanderen-Inheems. Zeer zeldzaam.

Wallonië-Inheems. Zeer zeldzaam.

Toepassingen

Als geneeskruid werd de plant zowel in- als uitwendig gebruikt. Het zou een heilzame werking op gal en luchtwegen hebben en wondhelend zijn.

2001-2023 Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl