Overblijvende ossentong - Pentaglottis sempervirens

Frysk-Griene kowetong

English-Green Alkanet

Français-Buglosse toujours vert

Deutsch-Spanische Ochsenzunge

Synoniemen-Groene ossentong

Familie-Boraginaceae (Ruwbladigenfamilie)

Naamgeving (Etymologie)-Pentaglottis is afgeleid van het Grieks pente (vijf) en glossa (tong). Sempervirens betekent altijd groen.

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur-Overblijvend.

Plantvorm-Hemikryptofyt.

Hoofdbloei-April t/m november.

Afmeting-30-100 cm.

Wortels

Stengels-De rechtopstaande of opstijgende stengels zijn vertakt en borstelharig.

Bladeren-De rozetbladen zijn langwerpig-eirond, spits en in een lange steel versmald. De stengelbladen zijn zittend. Vaak met verspreide witte vlekjes.

Bloemen-Tweeslachtig. De bloeiwijze is smal-pluimvormig, lang gesteeld en heeft twee bladen aan de voet. De min of meer stervormige, 0,8 tot 1,5 cm grote bloemen zijn hemelsblauw met witte keelschubben.

Vruchten en zaden-Een splitvrucht. De nootjes zijn netnervig geaderd. Tweezaadlobbig.

Biotoop

Bodem-Half- of licht beschaduwde plaatsen op vochtige, matig voedselrijke tot voedselrijke grond.

Groeiplaatsen-Bosranden, heggen, duinbossen, kasteelparken en buitenplaatsen.

Verspreiding

Wereld-Oorspronkelijk uit Zuidwest-Europa, noordelijk tot in Noord-Frankrijk.

Nederland-Ingeburgerd tussen 1900 en 1924. Vrij algemeen.

Vlaanderen-Ingeburgerd. Vrij algemeen.

Wallonië-Ingeburgerd. Vrij zeldzaam.

Toepassingen

De plant is de leverancier van henna, de rode kleurstof die al door de oude Egyptenaren werd gebruikt als haarverfmiddel. In het Arabisch heette de plant al-henna. In de Middeleeuwen gebruikten monniken de kleurstof ook om wijn van mindere kwaliteit bij te kleuren. De korte haren op de bladeren kunnen een kortdurende allergische reactie van de huid veroorzaken. Het jonge blad kan worden gegeten als spinazie.

2001-2023 Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl