|
Naamgeving (Etymologie): Zegge stamt uit het Indogermaanse woord seq (snijden). Carex is zeer waarschijnlijk afgeleid van het Latijnse ceiro (ik snij), een verwijzing naar de scherpe kanten van de bladeren. Echinata betekent stekelig.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur: Overblijvend.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen: Hemikryptofyt.
Bloeimaanden: Mei en juni.
Afmeting: 10-40 cm.
Wortels
Stengels: De stengels zijn stomp driekantig tot bijna rolrond. en glad of bovenaan iets ruw. De onderste scheden zijn lichtbruin. Meestal groeit
Sterzegge in dichte pollen.
Bladeren: De stijve, grijsgroene bladeren zijn 1-2 mm breed, vrij vlak en min of meer V-vormig gevouwen. Ze zijn korter dan de stengel en meestal opgericht. De bladscheden zijn bleek en hebben groene nerven en dwarsnerfjes.
Bloemen: Eenslachtig. Eenhuizig.
De bloeiwijze is 1-3 cm lang. De drie tot vijf zittende aren,
zijn steeds
enkele mm van elkaar verwijderd. De aren zijn bijna rond en bevatten vrij weinig bloemen.
Aan de voet zitten een paar mannelijke bloemen en hogerop de vrouwelijke bloemen. Deze bloemen hebben twee stempels. De bovenste aar heeft aan de voet meer mannelijke bloemen en wordt knotsvormig. De kafjes zijn lichtbruin met een groene middenstreep en brede vliezige randen. De schutbladen zijn kafjesachtig, het onderste is soms priemvormig.
Vruchten: Een eenzadige dopvrucht of nootje. De urntjes zijn stervormig. Ze zijn platbol, eirond, ongeveer 2 mm lang en lichtgroen, maar later worden ze geelbruin. Op de rug zijn ze generfd en
aan de top hebben zit een tweetandige snavel. De zaden zijn zeer kortlevend (korter dan één jaar). Eenzaadlobbig.
Biotoop
Bodem: Zonnige, vaak vrij open plaatsen op vochtige tot natte, voedselarme, onbemeste, zwak zure, humeuze tot venige grond (zand, leem en laagveen).
Groeiplaatsen: Moerassen (veenmoerassen, verzuurd trilveen en veenmosrietland), waterkanten (langs greppels en heidevennen), grasland (schraal grasland en blauwgrasland), bossen (open plekken en langs boswegen), heide en zeeduinen
(duinvalleien).
Verspreiding
Wereld: Oostelijk Noord-Amerika, de Kaukasus, Noordwest-Afrika en Europa, behalve in het uiterste noordoosten en zuidoosten. Nauw verwante (onder)soorten komen voor in Noord-Amerika, Oost-Azië en Australië.
gbif.org
Nederland: Vrij zeldzaam in het oosten en midden van het land en in laagveengebieden en zeer zeldzaam in Zuid-Limburg, op Terschelling en Texel en in het rivierengebied.
Rode lijst 2012. Thans niet bedreigd. Trend sinds 1950: stabiel of toegenomen. Algemeen. Oorspronkelijk inheems.
verspreidingsatlas.nl
Vlaanderen: Vrij algemeen in de Kempen. Elders zeldzaam tot zeer zeldzaam.
Rode lijst. Thans niet bedreigd.
Wallonië: Vrij algemeen in Ardennen. Elders zeldzaam tot zeer zeldzaam.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
|
Flora Batava, deel 13, Jan Kops, F. A. Hartsen en F.W. van Eeden (1868)
|
Flora Batava, deel 13, Jan Kops, F. A. Hartsen en F.W. van Eeden (1868)
|
Stachel-Segge
Deutschlands Flora in Abbildungen,
Jacob Sturm und Johann Georg Sturm
|
Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé (1885-1905)
|
| 
