Naamgeving (Etymologie): Oxalis is afgeleid van het Griekse oxus of oxys (zuur) en als of hals (zout). De plant bevat een zure stof (oxaalzuur). Op die zure stof berust ook de Nederlandse naam: klaverzuring (klaver vanwege de op klaver lijkende blaadjes). Stricta betekent stijf.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur:
Overblijvend.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen: Geofyt.
Bloeimaanden: Juni, juli, augustus, september en oktober.
Stengels: De opstijgende tot rechtopstaande stengels zijn meestal vertakt, vrij
dik, aan
de voet rood en onderaan zie je verspreid groeiende, lange, afstaande haren.
Bladeren: De verspreidstaande bladeren zijn drietallig. De deelblaadjes zijn hartvormig en iets meer breed dan lang. De bladsteel heeft aan de voet lange klierharen en geen steunblaadjes of zeer kleine steunblaadjes. De bladrand is gaaf. Bij weinig licht vouwen de blaadjes samen.
Bloemen: Tweeslachtig. De bloemen groeien in okselstandige schermen met één tot zes bloemen. Ze zijn geel en 0,4-1 cm. De vijf kroonbladen zijn afgerond. De vijf kelkslippen zijn ongeveer half zo lang als de kroonbladen. Elke bloem heeft tien meeldraden en een bovenstandig vruchtbeginsel met vijf stijlen en vijf stempels.
Vruchten: Een vijfhokkige doosvrucht. De vruchten zijn 0,8-1,2 cm en begroeid met verspreide, lange, afstaande haren. Op de vrucht zie je vijf ribben. Ze hebben een rechtopstaande steel. De zaden zijn ongeveer 1 mm groot. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Tweezaadlobbig.
Bodem: Zonnige, soms licht beschaduwde, open plaatsen (pioniervegetatie) op vochtige, zelden droge, voedselrijke tot zeer voedselrijke grond (zand, lemig zand, zavel en stenige plaatsen).
Groeiplaatsen: Akkers, tuinen (moestuinen), omgewerkte grond, wegranden, waterkanten, bossen (langs bospaden), heggen, plantsoenen, tegen muren en tussen straatstenen.
Verspreiding
Wereld: Oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Sinds de 17e en 18e eeuw ingeburgerd in West- en Midden-Europa, Oost-Azië en Oost-Afrika.
Nederland: Algemeen, maar zeldzamer op de Waddeneilanden.
Vlaanderen: Algemeen ingeburgerd, maar zeldzamer in het kustgebied.
Wallonië: Vrij algemeen ingeburgerd.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Flora Batava, deel 7, Jan Kops en Herman Christiaan van Hall (1836)
