Vertakte maanvaren - Botrychium matricariifolium

Frysk

English-Daisy Leaf Grape Fern

Français-Botrychium à feuilles de Matricaire

Deutsch-Ästige Mondraute

Synoniemen-Botrychium ramosum, Slipbladige maanvaren

Familie-Ophioglossaceae (Addertongfamilie)

Naamgeving (Etymologie)-Botrychium komt van het Griekse bostrychion (druivenrank). Vooral de nog niet geheel ontwikkelde vruchtbare bloeiwijzen doen aan een druiventros denken, terwijl de omgekrulde toppen er als kleine ranken uitzien. De soortaanduiding matricariifolium heeft betrekking op de gelijkenis van de bladen met die van het geslacht kamille (Matricaria).

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur-Overblijvend.

Plantvorm-Geofyt.

Rijpe sporen-Juni en juli.

Afmeting-5-25 cm.

Wortels-Een korte wortelstok met vlezige wortels met daarop enkele vliezige, bruine schubben van de resten van afgestorven bladeren.

Stengels-De stengels staan rechtop.

Bladeren-Het onvruchtbare bladdeel is meestal korter dan dat van Gelobde maanvaren. Het is langwerpig tot driehoekig en geveerd of veerdelig (diep ingesneden) met aan beide kanten drie tot vijf geveerde tot veerdelige, naar boven toe kleiner wordende blaadjes met één middennerf en zijnerven. De bladtanden zijn langer dan breed.

Sporen-De vruchtbare bladen staan eindelings aan de stengel en de vertakte delen ervan staan schuin omhoog.

Biotoop

Bodem-Zonnige tot halfbeschaduwde plaatsen op vochtige, voedselarme zandgrond en op droge, basenrijke, kalkarme tot matig zure leembodems.

Groeiplaatsen-Heide, heischraal grasland, schrale bergweiden, bosranden, struwelen en lichte bossen.

Verspreiding

Wereld-Overwegend in koel-gematigde streken in Europa en het oosten van Noord-Amerika.

Nederland-Waarschijnlijk niet ingebnurgerd. Verdwenen. Voor het laatst gevonden bij De Bilt in 1840.

Vlaanderen-Inheems. Verdwenen. In 1955 gevonden bij Schaffen en in 1957 en 1958 bij Westmalle.

Wallonië-Niet in Wallonië.

2001-2023 Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl