Vlaswarkruid - Cuscuta epilinum

Naamgeving (Etymologie): Cuscuta komt van het Griekse kassutoo (herstellen). Dit zou er op slaan, dat de plant verschillende planten onderling verbond. Epilinum betekent op vlas groeiend.

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0
http://climbers.lsa.umich.edu	http://climbers.lsa.umich.edu

http://www.br.fgov.be/DUMORTIERA/DUM_101/Dum101_48-49_Cuscuta_epilinum_Barendse.pdf	europeana.eu - CC0
europeana.eu - CC0	europeana.eu - CC0

Stengels en bladeren: De plant heeft geen bladgroen. De stengels zijn bleek groengeel en meestal niet of soms weinig vertakt. Ze zijn 30-50 cm lang en 0,5-1 mm dik. met zuigworteltjes, waarmee het zich aan de gastplant hecht en voedingsstoffen uit deze plant opneemt.

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0
alienplantsbelgium.be - CC BY-SA 3.0	© Biopix: JC Schou

Bloemen: Tweeslachtig. De bloemen zijn geelachtig, vijftallig en hebben een wijde kelk en kroon. De kroonslippen zijn naar binnen gebogen en staan dus niet af. De kroonbuis is iets langer tot dubbel zo lang als de driehoekige, spitse tot iets stompe slippen. De kelkslippen zijn spits of iets toegespitst.

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	http://climbers.lsa.umich.edu
alienplantsbelgium.be - CC BY-SA 3.0	http://www.br.fgov.be/DUMORTIERA/DUM_101/Dum101_48-49_Cuscuta_epilinum_Barendse.pdf

Vruchten: Een doosvrucht. De vruchten zijn afgeplat-bolvormig. Ze hebben dezelfde vorm en grootte als de vruchten van Vlas en zijn ongeveer 3½ mm lang. De 1-2 mm grote zaden zijn grijsgeel tot donkergrijs, eivormige of bijna ovaal en ruw. Vaak zitten er twee zaden aan elkaar vast. Tweezaadlobbig.

Steve Hurst - USDA-NRCS PLANTS Database	© Biopix: JC Schou
Digitale zadenatlas

Bodem: Zonnige plaatsen op matig voedselrijke, matig droge tot matig vochtige grond. Vlaswarkruid is een stengelparasiet, die woekert op Vlas en zeer zelden op Dolik of Hennep.

Wereld: Vroeger in grote delen van het noordelijk halfrond, maar in de meeste streken weer verdwenen door o.a. zaadschoning. In Europa misschien nog in Scandinavië, Denemarken en Duitsland.

Nederland: Verdwenen. Voor het laatst gevonden in 1920 bij Ouddorp op Goeree.

Vlaanderen: Zeer zeldzaam. Voor het laatst gevonden in1938. In 2011 werd de plant echter opnieuw aangetroffen nabij de Maas.
Wallonië: Al voor 1930 verdwenen.

Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Flora Batava, deel 8, Jan Kops en Herman Christiaan van Hall (1844)	Flora Danica Georg Christian Oeder e.a. (1761-1888)
Illustrations of the British Flora, Walter Hood Fitch (1924)

	Wilde planten in Nederland en België