Naamgeving (Etymologie): Oenanthe komt van het Griekse oinè (wijnstok) en anthè (bloem), omdat de geur van de bloemen met die van de bloemen van de druif overeenkomt. Silaifolia betekent bladen als Silaus (zie bij Weidekervel).
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Bladeren: De onderste bladeren zijn twee- tot viervoudig geveerd met lijnvormige-langwerpige bladslippen. Ze verdorren snel. De stengelbladeren zijn één- tot tweevoudig geveerd.
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0
Bloemen: Tweeslachtig. De bloemschermen staan aan het eind van de stengel. Ze hebben vier tot tien stralen die na de bloei dikker worden. De bloemen zijn wit of soms roze en 3 mm groot. De kroonbladen zijn tot op 1/3 deel tweelobbig. Er zijn geen omwindselbladen of er is er één. De omwindseltjes zijn korter dan de bloemsteel.
Vruchten: Een splitvrucht. De vruchten zijn 2½-4 mm. De uitstaande stijlen zijn vrijwel even lang als de vrucht. De vruchtsteel is aan de top ingesnoerd, verdikt en 0,4 tot 0,6 mm breed. Tweezaadlobbig.
kuleuven-kulak.be/bioweb
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiante - CC BY-SA 4.0
Digitale zadenatlas
Biotoop
Bodem: Zonnige plaatsen op vochtige, matig voedselrijke, vaak licht bemeste, zwak zure, vaak kalkarme grond (klei en veen).
Groeiplaatsen: Uiterwaarden in het zoetwatergetijdengebied, waterkanten (rivieroevers) en grasland (weiland en hooiland).
Verspreiding
Wereld: Zuidwest-Azië, Noord-Afrika en Zuid- en
Zuidwest-Europa. Noordelijk tot in België, Zuid-Nederland en Groot-Brittannië.
Nederland: Zeer zeldzaam langs de Maas in Limburg. Zeer sterk afgenomen.
Vlaanderen: Zeer zeldzaam in het stroomgebied van de IJzer in West-Vlaanderen. Zeer sterk afgenomen.
Wallonië: Zeer zeldzaam.
