Wilde liguster - Ligustrum vulgare

Naamgeving (Etymologie)-Ligustrum komt mogelijk van ligare (binden), een verwijzing naar het gebruik van de buigzame scheuten. De naam kan echter te maken hebben met ligula (tongetje of lepeltje), dit vanwege de bladvorm of het heeft te maken met lignum (hout) of het is afgeleid van Ligurie (een streek waar de liguster veel zou voorkomen). Vulgare betekent gewoon of algemeen voorkomend.

Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl	Globetrotter19 - cc by-sa 3.0
Frank Vincentz - cc by-sa 3.0	Meneerke bloem - gfdl

Takken-De schors is glad en grijsachtig. De takken zijn sterk vertakt. De jonge takken zijn zacht behaard en buigzaam. Wilde liguster groeit vrij vaak in groepen.

Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl	Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl
Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl	Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl

Bladeren-De bladeren zijn elliptisch tot langwerpig (lancetvormig) en hebben een gave rand. Ze zijn iets leerachtig, kaal en kort gesteeld. Op beschutte plaatsen blijven de bladeren tot in de winter aan de struik.

Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl	Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl
kuleuven-kulak.be/bioweb	kuleuven-kulak.be/bioweb

Bloemen-Tweeslachtig. De bloemen groeien in dichte pluimen aan het eind van de takken. Ze zijn wit, kort-trechtervormig, diep gespleten, vierdelig en 4-6 mm. De ongeveer 3 mm lange kroonbuis is ongeveer net zo lang als de kroonslippen. De kelk is klein en heeft vier tanden. De bloemen verspreiden een duidelijke geur.

Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl	Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl
Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl	Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl

Vruchten en zaden-De bessen zijn zwart (zeer zelden groenachtig of gelig) en 6-8 mm. Meestal bevatten de bessen twee zaden. Ze smaken bitter en zijn giftig. De zaden zijn zeer kortlevend (korter dan één jaar). Tweezaadlobbig.

Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl	Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl
Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl	©2006 Digital Plant Atlas - cc by-nc-sa 3.0 nl

Biotoop

Bodem-Zonnige tot matig beschaduwde, warme plaatsen op matig voedselarme tot matig voedselrijke, vochtige tot meestal droge, basische, kalkrijke grond (zand, mergel, zavel en stenige plaatsen).

Groeiplaatsen-Duinstruweel, lichte plekken in loof- en hellingbossen (met name op open stenige humusarme plekken), bosranden, struwelen, heggen, afkalvende oevers van bosbeken, dijken, mergelhellingen en oude kalkgroeven.

Wilde liguster wordt vooral op taluds toegepast, maar de meest gekweekte Ligusterstruiken behoren tot een andere soort. de Japanse Haagliguster (Ligustrum ovalifolium), die vooral voor geknipte tuinheggen wordt gebruikt. Deze onderscheidt zich door een langere kroonbuis, bredere en langer aan de struik blijvende bladeren en onbehaarde jonge twijgen.