Wilgalant - Inula salicina

Frysk:

English: Irish Fleabane

Français: Inule à feuilles de saule

Deutsch: Weiden-Alant

Synoniemen: Wilgenbladalant

Familie: Asteraceae (Composietenfamilie)

Naamgeving (Etymologie): Inula is mogelijk afgeleid van het Griekse helen (korf). vanwege het ruime omwindsel om de hoofdjes, maar misschien is de naam ook een verbastering van Helenium, naar Helena van Troje. Inula zou tenslotte ook kunnen zijn afgeleid van hinnulus (een jonge muilezel) en was goed voor zowel muilezels als mensen. Het werd door de eeuwen heen een belangrijk paardenmedicijn. Salicina betekent op een wilg gelijkende plant.

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur: Overblijvend.

Plantvorm: Kruid.

Winterknoppen: Hemikryptofyt.

Bloeimaanden: Juni, juli, augustus, september en oktober.

Afmeting: 25-80 cm.

Wortels

Stengels: De rechtopstaande stengels zijn kaal, maar aan de voet vaak iets borstelharig.

Bladeren: De bladeren zijn iets glanzend met uitspringende nerven. Aan de rand zijn ze gewimperd. De onderste bladeren zijn langwerpig tot eirond, gesteeld, stijf en van boven kaal. De, bovenste bladeren zijn smal hartvormig, zittend en halfstengelomvattend.

Bloemen: Polygaam. De gele bloemhoofdjes zijn 2½-4 cm. De bloemen hebben lange, smalle straalbloemen en buisbloemen. De omwindselbladen zijn alleen aan de rand behaard. Ze zijn langwerpig en hebben een teruggeslagen top.

Vruchten: Een eenzadige dopvrucht of nootje. De zaden zijn vrijwel kaal. Het vruchtpluis bestaat uit dertig tot vijfendertig haren. Tweezaadlobbig.

Biotoop

Bodem: Zonnige tot half beschaduwde plaatsen op 's winters vochtige, soms vrij natte en 's zomers drogere, matig voedselarme, niet bemeste, kalkhoudende grond (mergel, leem, löss, veen en stenige plaatsen).

Groeiplaatsen: Bosranden (kalkhellingbossen), bossen (open plaatsen op beboste hellingen), rotsachtige hellingen en grasland (kalkgrasland en ijl, schraal grasland).

Verspreiding

Wereld: Midden-Azië en Midden-Europa. Westelijk tot in België, met een voorpost in Ierland. In het oosten van Azië groeit een andere ondersoort.

Nederland: Vroeger in Zuid-Limburg en bij Hoevelaken. Voor het laatst in het wilde gevonden in 1959.

Vlaanderen: Niet in Vlaanderen.

Wallonië: Zeer zeldzaam in het Maasgebied en in de zuidelijke Ardennen.

Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).

© 2001-2020 K.M. Dijkstra