Witte muggenorchis - Pseudorchis albida

Naamgeving (Etymologie): Pseudorchis is afgeleid van pseudo (vals of onecht) en orchis (zaadbal of testikel). Albida betekent witachtig.

Bernd Haynold - CC BY 2.5	BerndH - CC BY-SA 2.5
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0

Wortels: Weinig verdikte, bijna tot aan de voet gedeelde en verlengde wortelknollen (het lijken bundels vlezige wortels).

Neuchâtel Herbarium - CC BY-SA 3.0	Neuchâtel Herbarium - CC BY-SA 3.0
Neuchâtel Herbarium - CC BY-SA 3.0	Neuchâtel Herbarium - CC BY-SA 3.0

Stengels: De stijf rechtopstaande, rolronde en onbehaarde stengels hebben twee of drie spitse scheden aan de voet.

Meneerke bloem - CC BY-SA 3.0	H. Krisp - CC BY 3.0
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0

Bladeren: De opgerichte bladeren zijn langwerpig tot omgekeerd eirond-lancetvormig, gekield en glanzend groen. De bovenste zijn kleiner, smaller en spits (schutbladachtig).

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Jean-Jacques Houdré - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR
Jean-Jacques Houdré - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR	Marie Portas - tela-botanica.org - CC BY-SA 2.0 FR

Bloemen: Tweeslachtig. De schutbladen zijn eirond tot lancetvormig, toegespitst, drienervig en even lang als of langer dan het vruchtbeginsel. De aar is dicht, cylindervormig en 3-6 cm lang. De zwak geurende bloemen zijn geelachtig- of groenachtig wit. De bloemdekbladen zijn 2-3 mm lang. Ze zijn tot een helm samengebogen. De lip is 2-3 mm lang, drielobbig en met een langere, tongvormige middenlob. De spoor is rolrond en 2-2½ mm lang en korter dan het bijna driekantige en meestal spilvormige vruchtbeginsel.

© Bert Blok - verspreidingsatlas.nl	Isidre blanc - CC BY-SA 4.0
Bernd Haynold - CC BY-SA 3.0	Florian Grossir - CC BY-SA 3.0

Bernd Haynold - CC BY-SA 3.0	mizzirvin - CC BY-NC 4.0
Digitale zadenatlas

Bodem: Zonnige plaatsen op vochtige, voedselarme, zwak zure, humusrijke, venige grond.

Groeiplaatsen: Grasland (kalkgrasland, schraal grasland, heuvel- en bergland en vrij droge humusrijke heuvels) en heide.

Wereld: Van Groenland tot in West-Siberië. In Zuid-, Midden- en Noordwest-Europa in bergstreken. Noordelijk tot in Scandinavië.

Nederland: Verdwenen. Vroeger zeer zeldzaam in Zuid-Limburg. Voor het laatst gevonden in 1908 bij Lemiers.

Vlaanderen: Niet in Vlaanderen.
Wallonië: Zeer zeldzaam in de noordoostelijke Ardennen.

Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz, Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé (1885-1905)	Die Orchidaceen Deutschlands, Deutsch-Oesterreichs und der Schweiz, M. Schulze (1894)
Pflanzenleben des Schwarzwaldes, Friedrich Oltmanns (1927)	Sudetenflora, M. Winkler (1900)
B Bilder ur Nordens Flora, Carl Axel Magnus Lindman (1917-1926)

	Wilde planten in Nederland en België