Wilde planten in Nederland en België
|
|
Wilde planten in Nederland en België |
Witte munt - Mentha suaveolens
Frysk:
English: Round-leaved Mint
Français: Menthe à feuilles rondes
Deutsch: Rundblättrige Minze
Synoniemen: Mentha rotundifolia
Familie: Lamiaceae (Lipbloemenfamilie)
Naamgeving (Etymologie): Er zijn twee verklaringen voor de naam. Mentha komt van het Griekse Menthê, dochter van de watergod Cocytus, die door Hades, god van de onderwereld, bemind werd en door de jaloerse echtgenoot Persephone in een plant werd veranderd. Mentha kan echter ook afstammen van het Griekse Minthos (iets riekend), dat duidt op de geur van de plant. Suaveolens betekent welriekend.
Kruisingen: Naast Witte munt komen geregeld hybriden voor, zoals: Witte munt x Aarmunt (Mentha x villosa) en Wollige munt.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur: Overblijvend.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen: Hemikryptofyt.
Hoofdbloei: Juli, augustus, september en oktober.
Afmeting: 20-100 cm.
|
|
|
|
|
|
Wortels: Met uitlopers, zowel boven als onder de grond.
|
|
|
|
|
|
Stengels: De rechtopstaande stengels zijn wollig behaard.
|
|
|
|
|
|
Bladeren: De kruisgewijs tegenoverstaande bladeren zijn vrij rond tot langwerpig en netvormig geaderd. Ze hebben een stompe top of zijn kort toegespitst. De bladrand is grof gezaagd of gekarteld. Van onderen zijn ze dichter behaard dan aan de bovenkant. Ze zijn vrijwel niet gesteeld. De plant verspreidt een sterke geur.
|
|
|
|
|
|
Bloemen: Tweeslachtig. De bloemen groeien in schijnkransen in de oksels van kleine, langwerpige schutbladen. Ze zijn opeengedrongen tot compacte, cilindervormige tot kegelvormige schijnaren met een spitse top aan het eind van hoofdas en de zijtakken. De bloemen met vier kroonbladen zijn licht paars tot vrijwel wit en 2 -2½ mm lang. De vijftandige kelk is klokvormig en heeft breed driehoekige tanden. De vier meeldraden en de stijl met twee stempels steken uit de kroon.
|
|
|
|
|
|
Vruchten: Een splitvrucht. Tweezaadlobbig.
|
|
|
Biotoop
Bodem: Zonnige, min of meer open plaatsen op vochtige tot matig droge, matig voedselrijke tot voedselrijke, stikstofrijke, kalkrijke en vaak verstoorde grond (leem en mergel).
Groeiplaatsen: Waterkanten (langs greppels en sloten), bermen, grasland (ruige plaatsen en beweide plaatsen in rivier- en beekdalen), akkers, ruderale plaatsen, stortplaatsen, omgewerkte grond, braakliggende grond en langs spoorwegen (spoorbermen).
Verspreiding
Wereld: Noordwest-Afrika en Zuid-, West- en Midden-Europa.
Nederland: Zeldzaam, maar plaatselijk vrij algemeen in Limburg en in het rivierengebied.
Vlaanderen: Vrij algemeen.
Wallonië: Zeldzaam.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
|
|
|
|
|
2001-2021 K.M. Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL
