Naamgeving (Etymologie): Luzula ia afkomstig van het Italiaanse luciola (glimworm), een naam die door de Italianen ook gebruikt voor biezen, omdat uit het merg van deze planten kaarsenpitten (lucigno of lucignolo) gemaakt werden. Luzuloides betekent luzula-achtig.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Bloemen: Tweeslachtig. Aan de voet van de bloeiwijze zit één schutblad, dat meestal boven de bloeiwijze uitsteekt. De bloemen zitten met twee tot acht bij elkaar in kluwens, die verenigd zijn tot een losse, wijd vertakte, sterk samengestelde en vaak tuilvormige bloeiwijze. De takken hangen tenslotte vaak over. De bloemdekbladen zijn witachtig of soms rood aangelopen en 2-3,2 mm lang. Tijdens en na de bloei worden ze bruiner.
Vruchten: Driezadige doosvruchten. De vruchten zijn in een korte snavel samengetrokken. De zaden hebben aan de top een zeer klein aanhangsel. Zonder het aanhangsel zijn ze ongeveer 1 mm lang. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Eenzaadlobbig.
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0
Bodem: Beschaduwde plaatsen op matig droge tot vochtige, zwak tot matig zure, matig voedselarme tot matig voedselrijke, humeuze grond (zand en leem).
Groeiplaatsen: Bossen (oude loofbossen, hellingbossen en oude bossen bij buitenplaatsen).
Verspreiding
Wereld: Midden- en in Zuidoost-Europese berggebieden.
Noordwestelijk tot in Nederland en België. In Noord- en Noordwest-Europa op veel plaatsen ingeburgerd, evanals op een paar plaatsen in Noord-Amerika.
Nederland: Zeldzaam.
Vlaanderen: Zeer zeldzaam. Het meest in de Voerstreek.
Wallonië: Vrij algemeen.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Flora Batava, deel 16, Jan Kops en F.W. van Eeden (1881)
Deutschlands Flora in Abbildungen, Jacob Sturm und Johann Georg Sturm
Flora Danica Georg Christian Oeder
e.a. (1761-1888)
