Zandwolfsmelk - Euphorbia seguieriana

Frysk

English-Séguier's Spurge

Français-Euphorbe de Séguier

Deutsch-Steppen-Wolfsmilch

Synoniemen-Euphorbia gerardiana

Familie-Euphorbiaceae (Wolfsmelkfamilie)

Naamgeving (Etymologie)-Wolfsmelk heeft te maken met het giftige melksap dat vrijkomt als de stengels doorbreekt. Het sap heeft een bijtend en branderig (met name voor huid en ogen) effect en de 'wolf' (in de betekenis van de duivel) werd gezien als de veroorzaker. Er zijn twee verklaringen van de wetenschappelijke naam Euphorbia.
1. Euphorbia is genoemd naar Euphorbios, de Griekse lijfarts van koning Juba de Tweede van Mauretanië. Hij gebruikte planten van het geslacht Euphorbia als geneeskruid.
2. Euphorbia komt van eu (goed) en pherboo (voeden), omdat het melksap werd gebruikt ter genezing van teringlijders.
Seguieriana is vernoemd naar de Franse astronoom en botanicus Jean François Séguier (1703–1784).

Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Levensduur-Overblijvend.

Plantvorm-Hemikryptofyt of chamaefyt

Hoofdbloei-Juni en juli, soms ook later.

Afmeting-15-50 cm.

Ludwig Treuter - cc by-nc 4.0	© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl
Stefan.lefnaer - cc by-sa 3.0 at	© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl

Wortels-Een dikke, verhoute wortelstok, die tot meer dan 1 meter diep gaat.

europeana.eu - cc0	europeana.eu - cc by-nc-sa-3.0
europeana.eu - cc by-nc-sa-3.0	europeana.eu - cc0

Stengels-De stengels staan rechtop.

© Peter Meininger - verspreidingsatlas.nl	Dmitry Lyskov - cc0-1.0
© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl	© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl

Bladeren-Giftig. De bladen van de nog niet bloeiende stengels bedekken elkaar als dakpannen. Ze zijn lijnvormig of smal langwerpig, stijf, vaak iets leerachtig, dof blauw-grijsgroen, gaafrandig en zittend met een versmalde voet. De middennerf en de bladrand springen aan de bovenkant uit. Aan de voet van de hoofdnerf beginnen twee zijnerven, die halverwege het blad bij de bladrand eindigen. De andere zijnerven zijn kort en alleen in de bovenste bladhelft. De bladtop is spits en stekelpuntig. De enigszins citroengeelachtige (later grijsachtige) schutblaadjes zijn ruitvormig tot hartvormig-driehoekig en eindigen ook in een stekelpunt.

Annette Geiser-Barkhausen - cc by-nc 4.0	Frank Vincentz - cc by-sa 3.0
Marina Gorbunova - cc by-nc 4.0	© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl

Bloemen-Eenslachtig. Eenhuizig. De schutbladen zijn geel, maar worden later grijsachtig. De bloeiwijze is groenachtig of citroengeel. Het bloemscherm bestaat uit vijf tot vijftien stralen. De honingklieren op de rand van de schijnbloemen zijn geel, min of meer eivormig met afgeplatte buitenkant, of enigszins niervormig met de holle kant naar buiten. Randklieren zonder hoorntjes. De uiteinden zijn afgerond.

© Willem Braam - verspreidingsatlas.nl	Guus de Vries - waarneming.nl
Rikus van Veldhuisen - cc by-nc-nd 3.0	Guus de Vries - waarneming.nl

Vruchten en zaden-De kale doosvruchten zijn glad of hebben fijne puntjes. Ze zijn 3 mm lang. De zaden zijn glad. Tweezaadlobbig.

AnRo0002 - cc0	Jerzy Opiola - gfdl
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - cc by-sa 4.0	©2006 Digital Plant Atlas - cc by-nc-sa 3.0 nl

Biotoop

Bodem-Zonnige, open plaatsen op droge, matig voedselarme, niet bemeste, kalkhoudende, grazige grond (rivierzand).

Groeiplaatsen-Rivierdijken, rivierduinen, kalkgrasland, hellingen, bermen en spoorbermen nabij de rivieren.

Verspreiding

Wereld-Steppeplant uit Midden-Azië en Oost-Europa. Westelijke uitlopers van het verspreidingsgebied reiken tot in Nederland, Frankrijk en Spanje. In Duitsland en Nederland alleen in de rivierdalen.

Nederland-Inheems. Zeer zeldzaam in het rivierengebied.

Vlaanderen-Inheems? Zeer zeldzaam.

Wallonië-Niet in Wallonië.

2001-2023 Klaas Dijkstra - cc by-nc-sa 3.0 nl