Naamgeving (Etymologie): Viola betekent violet, vanwege de violet-blauwe kleur die in de (meeste) bloemen van de viooltjes voorkomt. De geslachtsnaam Viola komt oorspronkelijk van het Griekse (w)ion (welriekende plant). Lutea betekent geel en calaminaria betekent zinkerts bevattende grond.
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Bladeren: De onderste bladeren zijn eirond. De bovenste bladeren zijn smaller. De steunblaadjes zijn handvormig gedeeld. De eindslip is niet veel langer dan de zijslippen.
Bloemen: Tweeslachtig. De kroonbladen zijn geel of soms voor een deel blauwpaars. De bloemkroon is 2-2½ cm groot. De kelkbladen zijn ongeveer 7-9 mm lang. De spoor steekt meestal 1-3 mm buiten de kelkaanhangsels uit.
Bodem: Zonnige, open plaatsen op vochtige, matig voedselrijke, zinkhoudende grond.
Groeiplaatsen: Grasland (zinkweiden langs de Geul en kalkgrasland), vroegere stortplaatsen van mijnsteen en slakken uit de zinkertsgroevenen boven nog niet ontgonnen ertsaders.
Verspreiding
Wereld: Op zinkhoudende grond in het
gebied waar België, Duitsland en Nederland aan elkaar grenzen, vanaf het dal van de Vesder bij Verviers tot bij Aken.
Nederland: Zeer zeldzaam in Zuid-Limburg langs de Geul. Sterk afgenomen.
Vlaanderen: Niet ingeburgerd.
Wallonië: Zeer zeldzaam in het dal van de Geul en de Vesder en op zinkterreinen bij Luik.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Flora Batava, deel 22, Jan Kops, F.W. van Eeden en L.Vuyck (1906)
