Zomeradonis - Adonis aestivalis

Naamgeving (Etymologie): Adonis is, volgens een sage, de plant die zich uit het bloed van Adonis ontwikkelde, nadat deze op de jacht door een wild zwijn gedood was. Aestivalis betekent zomers.

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0
BerndH - CC BY-SA 3.0	BerndH - CC BY-SA 3.0

Steve Dewey - CC BY 3.0	herbariaunited.org
herbariaunited.org	usuherbarium.usu.edu - CC0-1.0

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0
Olei - GFDL 1.2	Stefan.lefnaer - CC BY-SA 4.0

Bladeren: De onderste bladeren zijn gesteeld. Ze zijn meervoudig veervormig. De slippen zijn ongeveer 1 mm breed.

Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Stefan.lefnaer - CC BY-SA 4.0

Bloemen: Tweeslachtig. De 1-3 cm grote, alleenstaande bloemen groeien aan het eind van een stengel. De vijf tot acht kroonbladen zijn rood of zelden lichtgeel, met aan de voet vaak een donkere vlek. De kale kelkbladen zijn groen en zitten tegen de uitgespreide kroonbladen aangedrukt.

@ Otto Zijlstra - verspreidingsatlas.nl	@ Bert Blok - verspreidingsatlas.nl
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0

Vruchten: Een eenzadige dopvrucht of nootje. De vruchtjes zitten dicht op elkaar. Ze hebben een heldergroene snavel en zijn 5-6 mm. Aan de bovenkant zit een lage, afgeronde knobbel. Tweezaadlobbig.

Stefan.lefnaer - CC BY-SA 4.0	Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - CC BY-SA 4.0
Stefan.lefnaer - CC BY-SA 4.0	Digitale zadenatlas

Bodem: Zonnige plaatsen op vochthoudende, matig voedselrijke, kalkhoudende, lemige grond.

Wereld: In West-Azië, Noord-Afrika en Midden- en Zuid-Europa. Noordwestelijk tot in Noord-Frankrijk en bij Aken.

Nederland: Verdwenen. Vroeger o.a. in de buurt van Nijmegen. Voor het laatst in het wild gevonden in 1936 bij Bemelen.

Vlaanderen: Verdwenen. Vroeger zeer zeldzaam. Voor het laatst in het wild gevonden in 1902.
Wallonië: Verdwenen. Vroeger zeer zeldzaam in het Maasgebied en in de zuidelijke Ardennen. Al voor 1950 verdwenen.

Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).

Flora Batava, deel 21, Jan Kops, F.W. van Eeden en L.Vuyck (1901)

Flora Batava, deel 21, Jan Kops, F.W. van Eeden

	Wilde planten in Nederland en België