|
Naamgeving (Etymologie): Aster betekent ster, vanwege de stervormige bloemhoofdjes. Tripolium is een oude Griekse plantennaam en betekent driemaal van kleur verwisselend.
Variëteit: In Nederland komt in het Waddengebied en (het meest) in het Deltagebied een vorm voor zonder lintbloemen (Aster tripolium var. dicoideus).
Beschrijving (Klik op een afbeelding om te vergroten).
Levensduur: Tweejarig of overblijvend.
Plantvorm: Kruid.
Winterknoppen: Therofyt of hemikryptofyt.
Bloeimaanden: Juli, augustus en september.
Afmeting: 30 tot 150 cm.
Wortels: Een korte, dikke wortelstok. De plant kan zich ook vegetatief voortplanten met
behulp van
de wortelstokken, doordat op de wortelstokken nieuwe knoppen ontstaan die in het voorjaar uitlopen.
|
http://herbariaunited.org/
|
http://herbariaunited.org/
|
http://herbariaunited.org/
|
http://herbariaunited.org/
|
Stengels: De rechtopstaande of vanuit een vertakte voet opstijgende stengels zijn meestal sterk vertakt (met name bovenin), vaak roodachtig en kaal.
Bladeren: De verspreidstaande bladeren zijn min of meer vlezig, kaal, langwerpig tot lijnvormig, gaafrandig of zwak getand, zittend tot iets stengelomvattend. Ze worden 7-12 cm lang.
Bloemen: Polygaam. De vele bloemhoofdjes vormen samen grote, vaak iets schermvormige pluimen aan de stengeltoppen. De hoofdjes zijn 0,8-2 cm. De vrouwelijk lintbloemen zijn lichtblauw tot paarsblauw, maar kunnen ook ontbreken. De buisbloemen
zijn
geel. De aangedrukte omwindselbladen zijn 1-3 mm breed en stomp. Er zijn vijf met elkaar vergroeide meeldraden en een onderstandig vruchtbeginsel met één stijl met twee stempels.
Vruchten: Een eenzadige dopvrucht of nootje. De vrucht is een nootje (met wit pappus) dat twee weken kan blijven drijven. De zaden ontkiemen alleen als het zoutgehalte van de bodem voldoende laag is. Alleen dan kunnen ze water opnemen om te
kiemen. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Tweezaadlobbig.
Biotoop
Bodem: Zonnige, min of meer open plaatsen op natte, voedselrijke, slibrijke, zilte, brakke of soms zoete grond (klei, soms op zand of veen).
Groeiplaatsen: Kwelders (schorren), slikken, moerassen (brak rietland en zoutmoerassen), waterkanten (verruigde rietkragen, langs kanalen, rivieren, plassen, vijvers, spoorsloten, bermsloten, stenen beschoeiingen van kanalen en stadsgrachten),
opgespoten grond en grasland (zilt weiland).
Verspreiding
Wereld: In zoutsteppen en kustgebieden in de gematigde delen van Europa en Azië.
gbif.org
Nederland: Algemeen langs de Waddenzeekust en langs de kust in Zeeland nen plaatselijk vrij algemeen in sommige laagveengebieden, langs het IJsselmeer, langs de Rijn en zijn zijrivieren en in het noordelijk zeekleigebied.
Rode lijst 2012. Thans niet bedreigd. Trend sinds 1950: matig afgenomen. Algemeen. Oorspronkelijk inheems.
Zulte
Verspreidingsatlas.nl |
Zulte zonder straalbloemen (Aster tripolium var. dicoideus)
verspreidingsatlas.nl
|
Vlaanderen: Vrij algemeen langs de kust, maar ook o.a. via de Schelde en de Leie ver in het binnenland binnengedrongen.
Rode lijst. Thans niet bedreigd.
Wallonië: Zeldzaam in het oosten van Lotharingen in de streek van Chateau-Salins.
Wetenswaardigheden
Plaatselijk wordt Zulte, net als Zeekraal, voor menselijke consumptie in het wild verzameld en er worden pogingen ondernomen om Zulte als groentegewas te kweken. Voor rotganzen is zij een van de hoofdvoedingsgewassen. Schapen op de schorren vreten vooral de jonge bloemknoppen.
Oude illustraties (Klik op een afbeelding om te vergroten).
|
Flora Batava, deel 2, Jan Kops (1807)
|
Flora Batava, deel 2, Jan Kops (1807)
|
Deutschlands Flora in Abbildungen, Jacob Sturm und Johann Georg Sturm
|
Bilder ur Nordens Flora, Carl Axel Magnus Lindman (1917-1926)
|
|
Flora Danica, Georg Christian Oeder e.a. (1761-1883)
|
|
|
|
| 
