Zwarte mosterd - Brassica nigra

Naamgeving (Etymologie)-Brassica stamt af van het Griekse prasikê (groente bij uitnemendheid). Nigra betekent zwart.

AnRo0002 - cc0	Magnus Manske - cc by-sa 3.0
H. zell - cc by-sa 3.0	La la means I love you - cc by-sa 3.0

Neuchâtel Herbarium - cc by-sa 3.0	Neuchâtel Herbarium - cc by-sa 3.0
herbariaunited.org	herbariaunited.org

Stengels-De gladde, rechtopstaande, sterk vertakte stengels zijn aan de voet borstelig behaard.

AnRo0002 - cc0	Forest en Kim Starr - cc by 3.0
AnRo0002 - cc0	AnRo0002 - cc0

Bladeren-De verspreidstaande, gesteelde bladen zijn blauwgroen. De onderste bladen zijn liervormig veerdelig tot veerspletig met onregelmatig getande slippen (één tot drie paar zijslippen). De bovenste bladen zijn eirond tot smal langwerpig (lijnvormig), niet gedeeld, met een gave of getande rand en een versmalde voet, die de stengel niet omvat. De bladen zijn aan beide kanten borstelig behaard.

AnRo0002 - cc0	Magnus Manske - cc by-sa 3.0
Pancrat - cc by-sa 3.0	Forest en Kim Starr - cc by 3.0

Bloemen-Tweeslachtig. De gele bloemen, met vier 7-9 mm lange kroonbladen, zijn 1-1½ cm en vormen samen een tros. De vier kelkbladen staan tijdens de bloei tenslotte recht af, maar de randen rollen in. Het vruchtbeginsel is bovenstandig. Er zijn zes stijlen met stempel. De bloemsteeltjes zijn korter dan de kelk.

Matt Lavin - cc by-sa 2.0	Matt Lavin - cc by-sa 2.0
Forest en Kim Starr - cc by 3.0	H. zell - cc by-sa 3.0

Vruchten en zaden-Een doosvrucht. De rechtopstaande, tegen de hoofdas gedrukte hauwen zijn 1-2½ cm lang en 1½-2 mm dik. Ze zijn vierkantig met vlakke zijden. De stelen zijn 2-5 mm lang en de snavel is 1½-5 mm lang. De zaden zijn langlevend (langer dan vijf jaar). Tweezaadlobbig.

Sanjay Acharya - cc by-sa 3.0	Krish Dulal - cc by-sa 3.0
Andrea Moro - dryades.units.it/cercapiant - cc by-sa 4.0	©2006 Digital Plant Atlas - cc by-nc-sa 3.0 nl

Bodem-Zonnige of soms licht beschaduwde, open plaatsen op vochtige tot natte, voedselrijke, met name zeer stikstofrijke grond (zand, leem, zavel, klei en stenige plaatsen).

Groeiplaatsen-Braakliggende grond, omgewerkte grond, natte ruigten, bermen, langs kanalen, rivieren, vijvers met een wisselende watrerstand en slootkanten, ruigten op aanspoelselgordels langs rivieren, klipkusten, haven- en industrieterreinen, spoorwegterreinen, puin, verhardingen, tegen hekwerken, opslagterreinen en enigszins ruderale plaatsen in de duinen.

In cultuur als mosterdplant en wordt al sinds lang gekweekt voor de eetbare zaden.